علت سندروم میلر فیشر (گیلن باره) چیست؟ آیا قابل درمان است؟ +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.سندروم میلر فیشر یا گیلن باره چیست؟ این روزها با پخش یک پیام در فضا های مجازی موج نگرانی درباره واکسن آنفلوانزا در بین مردم گسترش یافته و سندروم میلر فیشر بر سر زبانها افتاده است – بنابر این کسب اطلاعات کامل و علمی در این زمینه بسیار مهم و ضروریست، با دلگرم همراه باشید تا در مورد سندروم میلر فیشر بیشتر بدانید.

عوامل و علت ایجاد سندروم میلر فیشر

همه چیز در مورد سندروم میلر فیشر

بیماری میلر فیشر یا گیلن باره چیست؟

همان‌طور که گفتیم یک بیماری اعصاب محیطی است که باعث تخریب میلین‌هایی که به‌صورت غلاف روی تارهای عصبی را می‌پوشانند و انتقال پیام را سرعت می‌بخشند می‌شود. این بیماری در حدود ۶۰ درصد موارد به دنبال عفونت ویروسی به نام «پلی رادیکولوپاتی التهابی» بروز می‌کند.

divider

علت بیماری میلر فیشر چیست؟

این بیماری امکان دارد در پی:

  • عفونت‌های هرپسی
  • عفونت‌های ریوی و گوارشی
  • واکسیناسیون ضدهاری
  • مونونوکلئوز عفونی
  • هوچیکن

به وجود آید. همچنین آلودگی با ویروس‌های آنفولانزا، ایدز و هپاتیت و عفونت‌های باکتریال در به وجود آمدن این بیماری مؤثر هستند.

divider

آنژیودام چیست؟

نژیودام نام بیماری است بسیار شبیه به کهیر اما با این تفاوت که در کهیر فقط پوست درگیر می‌شود اما زمانی که فرد دچار آنژیوادم می‌شود ، غشای مخاطی نیز درگیر می‌شود

divider

علائم بیماری میلر فیشر چیست؟

این بیماری علائمی چون از بین رفتن رفلکس‌ها، شلی و ضعف که از پاها شروع‌شده و به‌طرف بالا پیش می‌رود و دست‌ها و تنه و حلق و صورت را می‌گیرد، دارد. در ابتدا بیماران به‌طور شایعی از گزگز، مورمور، سوزش و خواب‌رفتگی اندام‌ها شکایت دارند (ابتدا پاها و سپس دست‌ها) و در ۱۰ درصد موارد ممکن است درد عضلات نیز همراه با علائم دیگر وجود داشته باشد. شدت این بیماری از خفیف تا فلج کامل متغیر است، در موارد شدید، فلج عضلات و اختلال در عملکرد ماهیچه‌های تنفسی و ناتوانی در بلع و دفع می‌انجامد. گاه به دلیل گرفتاری اعصاب خودکار، اختلال ادراری مانند احتباس ادراری، بی‌اختیاری ادرار، احتباس مدفوع نیز وجود دارد.

سایر علائم درگیری دستگاه عصبی خودکار عبارتند از:

  1. افزایش یا کاهش تعداد ضربان قلب
  2. بی نظمی در ضربان قلب
  3. کاهش فشارخون وضعیتی و یا نوسانات فشارخون
  4. اپیزودهای تعریق غیر طبیعی
  5. گرفتگی یا انقباض عروقی محیطی
  6. فلج تنفسی در ۱۰% موارد به دلیل گرفتاری دیافراگم و عضلات بین دنده ای

divider

سیر بیماری گیلن باره و میلر فیشر

  • آغاز بیماری بصورت حاد یا نیمه حاد بوده، نشانه ها در طول چند روز تا دو هفته کامل میگردند ولی تا چهار هفته
  • ممکن است علائم متغیر و بیماری پیشرفت داشته باشد.
  • ولی پس از گذشت چهار هفته، معمولا سیر ثابتی پیدا میکند و بتدریج بسوی بهبودی میرود.
  • فلج تنفسی که اغلب پیش از ماه اول بروز می نماید وبهبودی آن نزدیک نه ماه تا یکسال طول می کشد.
  • در موارد معدودی آثار بیماری بصورت ضعف عضلانی باقی می ماند
  • در ۱۰-۵ درصد موارد نیز ممکن است بیماری عود نماید
  • بازتابهای وتری(رفلکس اعصاب ) دیرتر از موارد دیگر طبیعی میشوند
  • اما ممکن است فلج دوطرفه عصب چهره ای در همان هفته های اول برطرف گردد.
  • در موارد نادری بیماری سیر پیشرونده پیدا میکند و بشکل نوسانات بهبود و تشدید بروز می نماید که بایستی با دارو
  • های مناسب کنترل گردد.
نکته مهم: این بیماری خودبه خود بهبود یافته و ۷۵% بیماران فعالیتهای طبیعی را طی ۱ تا ۱۲ ماه کسب می کنند

عوارض‌ احتمالی‌ بیماری گیلن باره- سندروم میلر فیشر

 

  1. فلج‌ عضلات‌ پلک‌، که‌ منجر به‌ آسیب‌ چشم‌ می‌شود.
  2. ترومبوفلبیت‌ (تشکیل‌ لخته‌ در سیاهرگ‌ خصوصاً پا همراه‌ با التهاب‌)
  3. ذات‌الریه‌
  4. نارسایی‌ تنفسی‌
  5. زخم‌های‌ ناشی‌ از فشار آمدن‌ بیش‌ از حد به‌ نقاط‌ خاص‌ بدن‌ در اثر فلج‌
  6. یبوست‌ یا گیر کردن‌ اجابت‌ مزاج‌
  7. مشکل‌ مزمن‌ در دستگاه‌ عصبی‌

divider

یشگیری‌ از بیماری گیلن باره- سندروم میلر فیشر

در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از آن‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد.

divider

چگونه میلر فیشر را درمان کنیم؟

درمان اصلی در گیلن-باره مراقبت پرستاری، توان‌بخشی، فیزیوتراپی، جلوگیری از عوارض بستری شدن، تعویض پلاسما و تجویز ایمونوگلوبولین وریدی با دوز بالا است. چنانچه حال عمومی بیمار خوب باشد و بتواند بدون اختلال تنفسی راه برود، درمان خاصی لازم نیست. در مواردی که فلج اندام‌ها به محدود شدن بیمار در تختخواب منجر گردد یا ضعف تنفسی بروز نماید، پلاسمای خون بیمار باید تعویض شود.

علت سندروم میلر فیشر (گیلن باره) چیست؟ آیا قابل درمان است؟

علل و علائم آرنج تنیس بازان یا بیماری تنیس البو چیست ؟ +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  علل و علائم آرنج تنیس بازان یا بیماری تنیس البو چیست ؟ +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

تنیس البو یک التهاب مزمن و پارگی عضلات متصل به عضلات ساعد در قسمت بیرونی آرنج است

علل و علائم آرنج تنیس بازان یا بیماری تنیس البو چیست ؟

تنیس البو چیست ؟

بیماری تنیس البو (اپیکوندلیت جانبی) یا به عبارتی آرنج تنیس بازان بیماری دردناکی است که ناشی از استفاده بیش از حد تاندون‌های آرنج در پی حرکات مکرر مچ دست و بازو رخ می‌دهد. این بیماری برخلاف نامش تنها ورزشکاران را درگیر خود نمی‌کند. درد ناشی از این عارضه عمدتا در محل اتصال تاندون‌های عضلات ساعد به برجستگی استخوانی در خارج آرنج احساس می‌شود و ممکن است به مچ‌دست و ساعد نیز سرایت کند. اگر بیمار همچنان به فعالیت‌هایی که موجب این عارضه می‌شوند ادامه ندهد تنیس البو معمولا با گذشت زمان بهبود می‌یابد. این عارضه بسته به شدت آن معمولا بین ۶ هفته تا ۲ سال طول می‌کشد. لازم به ذکر است که در برخی مواقع بعد از درمان احتمال بازگشت علائم این بیماری وجود دارد.

divider

تنیس البو چگونه ایجاد میشود

تنیس البو بر اثر التهاب تاندون بوجود میاید. تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار داشته و موجب حرکت مچ و انگشتان دست میشوند در بالای ساعد به سطح خارجی آرنج میچسبند. اینها عضلات اکستانسور و سوپیناتور ساعد هستند. محل دقیق اتصال این تاندون ها سطح خارجی پایین ترین قسمت استخوان بازو است. بر اثر حرکات تکراری که با قدرت زیاد انجام میشوند (مثلاً ضربات مکرری که یک تنیس باز با راکت به توپ وارد میکند) محل اتصال این تاندون ها به استخوان تحت کشش فراوان قرار میگیرد.

بتدریج آسیب هایی بصورت پارگی های میکروسکوپی در این ناحیه ایجاد شده و واکنش بدن به این آسیب ها بصورت التهاب و درد ظاهر میشود. محل اتصال این تاندون ها بر روی یک برجستگی به نام اپی کندیل خارجی است. با خم و راست شدن مکرر آرنج، تاندون های ذکر شده بر روی این برجستگی استخوانی به جلو و عقب میروند و این حرکت در دراز مدت میتواند موجب آسیب به تاندون شود.

گرچه این بیماری به تنیس بازان منتسب شده است ولی بیشتر در خانمهای خانه دار و کسانی که با دست کارهای سنگین انجام میدهند دیده میشود . در بسیاری مشاغل مثل نقاشی ساختمان، لوله کشی، نجاری، تعمیرکار اتومبیل، آشپزی و قصابی احتمال این آسیب وجود دارد. سن اکثر بیماران بین ۳۰ تا ۵۰ سال است.

علائم تنیس البو چیست ؟

علایم بیماری آرنج تنیس بازان معمولا بتدریج ظاهر میشود و در عرض چند ماه شدت میابد. این بیماری معمولا با ضربه یا آسیب منفردی شروع نمیشود. مهمترین علامت بیماری درد و احساس سوزش در قسمت خارجی آرنج است. معمولاً قدرت مشت کردن دست هم کاهش پیدا میکند. علائم معمولاً با فعالیت ساعد مثل گرفتن یک راکت یا چرخاندن یک آچار، سفت کردن شیر آب، چرخانن دسنگیره در، چای ریختن یا دست دادن بیشتر میشود.

بیماری بیشتر در دست غالب که معمولاً دست راست است دیده میشود. پزشک معالج ممکن است برای افتراق بیماری از علل دیگری که میتوانند دردهای مشابهی ایجاد کنند از رادیوگرافی ساده و یا ام آر آی و یا الکترومیوگرافی استفاده کند.

دلایل شایع ابتلا به تنیس البو

  • عضلات بازکننده ساعد: همه عضلات بازکننده مچ دست در یک تاندون به هم می‌رسند. آسیب‌دیدگی این تاندون که غالباً به دلیل استفاده بیش‌ازحد از آن اتفاق می‌افتد می‌تواند باعث بروز عارضه تنیس البو شود.
  • عصب خلفی اینتراسئوس (بین ماهیچه‌ای): یک عصب که از میان عضلات سوپیناتور عبور کرده و در صورتی که از محل خود خارج شود می‌تواند باعث درد جانبی آرنج شود.
  • سینوویت مفصل رادیو – هیومرال: تورم و التهاب کپسول اطراف مفصل شانه
  • درد ناشی از مشکلات ستون فقرات گردنی و کمری و شانه می‌تواند همراه با درد آرنج باشد. این درد به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در یک وضعیت بدنی ثابت مانند نشستن‌ها طولانی مدتی پشت میز یا در اتومبیل ایجاد می‌شود.

تنیس البو یا آرنج تنیس بازان غالباً در دهه چهارم زندگی افراد و پس از آن اتفاق می‌افتد و در زنان بیش از مردان رخ می‌دهد.

نشانه‌های تنیس البو یا آرنج تنیس بازان

علائم تنیس البو عبارتند از:

  1. درد قسمت بیرونی آرنج که به سمت ساعد و عضلات بازکننده کشیده می‌شود، درد معمولاً به آرامی افزایش می‌یابد
  2. از علائم همراه آن می‌توان به چوب شدگی و گرفتگی عضلات به خصوص در هنگم صبح اشاره کرد
  3. التهاب و تورم ممکن است بیمار را در هنگام شب بیدار کند
  4. درد با انجام فعالیت‌هایی که در آنها از این عضلات استفاده می‌شود تشدید می‌شود مانند بلند کردن و گرفتن اجسام
  5. قدرت گرفتن و چنگ زدن اجسام و فعالیت‌هایی که در آنها عضلات آسیب‌دیده درگیر می‌شوند کاهش می‌یابد
  6. گزگز و سوزن سوزنی شدن انگشت دست

 

تشخیص تنیس البو

پزشک معمولاً با شنیدن سابقه علائمآرنج تنیس بازان ، فعالیت‌های روزانه‌های که انجام می‌دهید و آسیب‌دیدگی‌های قبلی متوجه ابتلا به عارضه تنیس البو می‌شود. همچنین ممکن است معاینات بالینی هم انجام شود.

معمولاً برای تشخیص عارضه تنیس البو نیاز به عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس نیست اما در برخی موارد برای رد وجود عارضه‌های دیگر مانند آرتروز که باعث ایجاد درد در آرنج می‌شوند، علائم آسیب‌دیدگی‌های دیگر یا تجمع کریستال‌های کلسیم در تاندون‌ها و رباط‌ها به کار می‌رود.

ام آر ای می‌تواند مشکلات بافت نرم مانند تاندون‌ها و عضلات را نشان دهد

اسکن استخوان در موارد نادر انجام می‌شود. این اسکن می‌تواند شکستگی‌های ناشی از فشار در استخوان یا بیماری‌های خاص مانند تومور یا عفونت را نشان دهد.

پیشگیری از تنیس البو یا آرنج تنیس بازان

انجام اقدامات لازم برای محافظت از عضلات بازو و تاندون‌ها ممکن است موجب پیشگیری از بروز بیماری تنیس البو شود. در این قسمت به معرفی چند اقدام احتیاطی می پردازیم:

ترک و یا تغییر فعالیت‌هایی که موجب بروز بیماری آرنج تنیس بازان می‌شوند.

استراحت در حین و یا بین فعالیت‌هایی که با کمک دست و بازو انجام می‌شوند.

بلند کردن صحیح اجسام، در صورت بلند کردن اجسام بهتر است اشیاء را نزدیک بدن قرار داده و در حالی‌ که کف دست به سمت بالا است اقدام به بلند کردن کنیم.

انجام صحیح تکنیک ورزشی و یا کمک گرفتن از یک مربی مجرب

تنظیم تجهیزات ورزشی، به عنوان مثال تورهای راکت نباید خیلی سفت باشند.

علل و علائم آرنج تنیس بازان یا بیماری تنیس البو چیست ؟

همه چیز در مورد تزریق ب ث ژ داخل مثانه +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  همه چیز در مورد تزریق ب ث ژ داخل مثانه +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

همه چیز در مورد تزریق ب ث ژ داخل مثانه

تزریق ب ث ژ داخل مثانه

تزریق ب ث ژ داخل مثانه برای درمان و پیشگیری سرطان مثانه و برای پیشگیری مراحل اولیه یا عود کننده تومورهای پاپیلاری درجه T1 یا Ta بعد از جراحی مجرای ادراری استفاده می شود. سرطان مثانه چهارمین سرطان شایع در میان مردان و هشتمین سرطان شایع در میان زنان است. تخمین زده شده در کشوری که ۲۵۰‌میلیون جمعیت دارد سالانه حدود ۶۵‌هزار مورد جدید ابتلا به سرطان مثانه گزارش می‌شود که ۱۳‌هزار نفر از آنها به‌علت ابتلا به این تومور جان خود را از دست می‌دهند.

این سرطان تقریباً در مردان ۵/۲ برابر بیشتر از زنان گزارش شده است ولی زنان بیشتر در اثر این بیماری می‌میرند.متخصصان اورولوژی تأکید می‌کنند که تاکنون در منابع علمی در مورد ریسک فاکتورهای ابتلا به این تومور عوامل متعددی ذکر شده است که هنوز تأثیر آنها در ابتلا به سرطان مثانه به اثبات نرسیده است.

واکسن ب ث ژ برای پیشگیری و مبارزه با سل نیز بکار میرود. در کشورهایی که بیماری سل شایع است یک دوز در نوزادان سالم توصیه می‌شود که بهتر است تا حد ممکن زمان تجویز آن به زمان تولد نزدیک باشد.

تزریق ب ث ژ در مناطقی که بیماری سل شایع نیست تنها در نوزادان در معرض خطر بالا واکسیناسیون انجام می‌شود در حالی که در موارد مشکوک به بیماری این موارد به صورت جداگانه مورد آزمایش و درمان قرار می‌گیرند. بزرگسالانی که سل ندارند و قبلاً واکسینه نشده‌اند اما اغلب در معرض بیماری سل مقاوم در برابر دارو قرار دارند ممکن است واکسینه شوند.

موارد مصرف ب ث ژ درمان سرطان (تومور) مثانه و پیشگیری از تومورهای اولیه عود کننده مجاری اداری است.

تاثیر تزریق ب ث ژ داخل مثانه

باسیل کالمت گرین (Bacillus Calmette- Guerin-BCG) یک باکتری زنده مربوط به سل گاوی است. تزریق ب ث ژ داخل مثانه یک درمان رایج برای سرطان مثانه (از نوع غیر تهاجمی به عضلات مثانه ) است و معمولاً برای سرطان هایی است که احتمال بدخیمی شان در طول زمان زیاد است تزریق ب ث ژ داخل مثانه با تحریک سیستم ایمنی ، باعث تشدید و تقویت مبارزه با سلول های سرطانی مثانه می شود. مایکوباکتریوم بوویس باسیل کالمت-گوئرین کناف ضعیف شده موجب تحریک پاسخ ایمنی در محل تزریق داخل مثانه ای می شود و به دنبال پاسخ التهابی و حضور ماکروفاژها و لوکوسیت ها در مثانه تومورهای اوروتلیوم تخریب می گردند.

ب ث ژ مایع محلولی است که با استفاده از یک سوند وارد مثانه می شود ، این محلول باید ۲ساعت در مثانه بماند و سپس بیمار از راه ادرار آن را تخلیه کند. این درمان به مدت ۶ هفته و هفته ای یک بار باید انجام شود ، اولین جلسه درمانی ۳-۲ هفته بعد از آخرین جراحی انجام می شود. ممکن است برای افزایش تأثیر درمان ، از درمان های کمکی هم استفاده شود.

تزریق ب ث ژ داخل مثانه همراه با جراحی تراش داخل مثانه(TURBT) – تأثیر گذار ترین درمان برای سرطان مثانه در مراحل اولیه و سطحی می باشد. دیده شده که استفاده از ب ث ژ باعث تأخیر (نه لزوما جلوگیری از) رشد تومور به مراحل پیشرفته تر ، کاهش احتمال برداشت کامل مثانه و افزایش شانس زندگی است.

سرطان مثانه

شیوه تزریق ب ث ژ داخل مثانه

 

  • یک ویال در ۵۰ سی سی سالین بدون نگهدارنده، سوسپانسیون شود و با سوند وارد مثانه شود و تا دو ساعت در موضع بماند.
  • در بالغین یک ویال رقیق شده هفته ای یک مرتبه برای ۶ هفته

درمان سرطان مثانه با تزریق ب ث ژ داخل مثانه

در حدود ۷۰% از افرادی که با سرطان مثانه مراجعه می کنند ، تنها لایه سطحی مثانه آنها درگیر است و درگیری عضلات مثانه در آنها مشاهده نمی شود. درمان اولیه که برای آنها انجام می شود برداشتن تومور از طریق سیستوسکوپ (TURBT) و تراشیدن مثانه می باشد؛ معمولاً بعد از این کار از یک درمان تکمیلی به منظور جلوگیری از عود استفاده می کنند.

  • در حدود ۲۵-۲۰ % از افراد فوق تومورشان بعد از مدتی به نوع تهاجمی تبدیل می شود.
  • ۳۰% باقیمانده از ابتدا ، با درگیری ماهیچه های مثانه مراجعه می کنند ؛ در این حالت جراحی آنها به صورت برداشت کامل مثانه (سیستکتومی- (Cystectomy و بافت های اطراف است.

اولین قدم در درمان مثانه

رایج ترین درمان اولیه در سرطان مثانه -غیر تهاجمی به ماهیچه های مثانه- جراحی است . هدف برداشتن نواحی غیرطبیعی و درگیر میباشد ، این کار از طریق مجرای ادراری انجام می شود .

برداشت تومور مثانه از طریق مجرای ادراری

این نوع برداشت تومور به این صورت است که پزشک از طریق یک سیستوسکوپ (Cystoscope) داخل مثانه را می بیند و نواحی که به نظر درگیر هستند را برمی دارد(آن ناحیه را می تراشد). سیستوسکوپ یک لوله باریک و بلند است که دارای چراغ و دوربین است.

در بیشتر موارد این کار در اتاق عمل در حالی که بیمار بیهوش است انجام می شود. بعد از این کار بیمار می تواند مرخص شود ، بعضی اوقات بیمار باید تا چند روز بعد از جراحی سوند ادراری داشته باشد.

گاهی در بیمارانی که تومورهای مهاجم تری دارند ، بعد از چند هفته از جراحی اولیه دوباره TURBT انجام می دهند تا مطمئن شوند توموری حین جراحی اولیه باقی نمانده است ، اگرهم ناحیه درگیر جدیدی مشاهده شود آن را بر می دارند. اگر هیچ مشکلی حین درمان دوم مشاهده نشود ، درمان تکمیلی را شروع می کنند.

درمان تکمیلی سرطان مثانه

در ۵۰% بیمارانی که کل تومورشان را با استفاده از روش TURBT برداشته اند بعد از حدود ۱۲ ماه عود مشاهده شده است. به دلیل همین احتمال زیادعود ، معمولاً یک درمان تکمیلی هم پیشنهاد می شود. نوع درمان تکمیلی پیشنهادی ، به خطر عود بیماری بستگی دارد :

گروهی که احتمال عودبیماری آنها کمتر است(Low Risk):

برای این گروه یک جلسه شیمی درمانی داخل مثانه ای در حین اولین جراحی تومور از راه مثانه تجویز می شود.

این کار معمولاً با استفاده از یک سوند (لوله انعطاف پذیری که از طریق مجرای ادراری عبور داده می شود) انجام می شود. این کار باعث می شود تا درمان مستقیماً روی باقی مانده سلول های تومورال انجام شود، این دارو سلول های سرطانی را تخریب می کند و مانع از پدیدار شدن مجدد آنها و تشکیل تومورهای جدید می شود.

گروهی که احتمال بازگشت بیماری آنها متوسط است :
برای این افراد ، یا ۶ هفته شیمی درمانی داخل مثانه ای (معمولاً با داروی میتومایسین ) یا ایمنی درمانی داخل مثانه ای با ب ث ژ تجویز می شود.

گروهی که احتمال بازگشت بیماری آنها بیشتر است :
برای این گروه ابتدا درمان با ۶-۲ هفته ایمنی درمانی داخل مثانه ای (BCG) انجام می شود ، سپس درمان های کمکی هم می گیرند تا نتیجه کامل شود. هر چند اگر بیماری گسترده باشد(سرطان مهاجم به بافت عضلانی) بهتر است کل مثانه را با جراحی بردارند.

تومور مثانه

 

عوارض جانبی تزریق ب ث ژ داخل مثانه

بیشتر افرادی که با ب ژ درمان می شوند با عوارضی رو به رو می گردند که شایع ترین آنها عبارتنداز: نیاز فوری بیمار به ادرار کردن، درد حین ادرار ، تب ، خون در ادرار و بدن درد . این علائم معمولاً از ۴-۲ ساعت بعد از درمان شروع می شوند و تا ۴۸ساعت بعد بهبود پیدا می کند.

اگر فردی تا ۴۸ساعت بعد از درمان دچار تب بالای C°۳۸ و تعریق شدید در شب شد، باید کادر درمانی خود را در جریان بگذارد. شاید اینها علامت نادر ولی خیلی جدی عفونت کل بدن باشند. سایر عوارض جانبی عبارتند از:

  • علائم شبه آنفولانزا
  • بی اشتهایی
  • احتباس ادراری
  • پنومونی
  • راش پوستی
  • خون در ادرار
  • درد مفاصل
  • درد شکمی
  • لکوپنی
  • ترومبوسایتوپنی
  • سمیت کلیوی
  • لرز
  • عفونت مجاری ادراری
  • دفع ادرار دردناک و یا مشکل
  • سوزش ادرار
  • شب ادراری
  • عفونت مثانه
  • درد ناحیه ژنیتال
  • درد عضلات مجاری ادراری
  • کو آگلوپاتی
  • انقباض مثانه
  • سفتی بدن
  • گرانولوما کبدی
  • انسداد ادراری
  • التهاب میزراه

هشدارها در رابطه با تزریق ب ث ژ داخل مثانه

  • احتمال واگیری باکتری ضعیف شده زنده وجود دارد.
  • آماده سازی، نگهداری و دفع آن مانند مواد دارای خطر زیستی باشد.
  • احتمال بروز عفونت در صورت ورود سوزن به پوست فرد تزریق کننده وجود دارد.
  • احتمال ابتلا به عفونت در بیمارانی که داروی وریدی ای دریافت می کنند که در محل آماده سازی واکسن ب ث ژ آماده شده است وجود دارد.
  • احتمال انتشار عفونت حتی عفونت های کشنده گزارش شده است.

موارد منع مصرف تزریق ب ث ژ داخل مثانه

  • سل فعال
  • سیستم ایمنی سرکوب شده
  • سوراخ شدگی مخاط مثانه
  • بیماران با ضعف ایمنی
  • ایدز
  • لنفوم و سرطان ها
  • مصرف کنندگان طولانی مدت کورتون
  • افراد دچار تب یا عفونت ادراری

مصرف واکسن ب ث ژ داخل مثانه ای در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

تداخلات دارویی واکسن تزریق ب ث ژ داخل مثانه

  • آنتی تیموسیت گلوبولین
  • اتامبوتول
  • سفتریاکسون
  • وین کریستین
  • ریفاپنتین
  • بکلومتازون
  • متوترکسات
  • هیدروکسی اوره (هیدروکسی کربامید)
  • ریفاکسیمین
  • داکلی زوماب
  • سفتارولین
  • کابازی تاکسل
  • تیکوپلانین
  • آلترتامین
  • سرتولیزوماب پگول
  • بکلومتازون استنشاقی

شرایط نگهداری دارو

دارو در معرض نور آفتاب نباشد. پودر ب . ث . ژ و محلول آماده باید در یخچال نگهداری شود. دمای مطلوب ۲ تا ۸ درجه می باشد.

همه چیز در مورد تزریق ب ث ژ داخل مثانه

علل / علائم و درمان تنگی کانال نخاعی چیست ؟ +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  علل / علائم و درمان تنگی کانال نخاعی چیست ؟ +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

تنگی کانال نخاعی بنابه عللی فضای استخوانی درون مهره تنگ شده و در نتیجه به ریشه های عصبی که درون این فضل قرار دارند فشار وارد میشود.

علل / علائم و درمان تنگی کانال نخاعی چیست ؟

علت تنگی کانال نخاعی چیست؟

 

تنگی کانال نخاع بر اثر سرخوردگی مهره ها ممکن است ایجاد شود. همچنین ممکن است در نتیجه یک تومور باشد یا التهاباتی در ناحیه باعث تنگی شود. گاهی تنگی کانال نخاعی می تواند به علت آبسه باشد یا به علت پوکی استخوانی که باعث شکستگی مهره شده باشد، در این موارد ما آن را با نام اولیه بیماری اسم گذاری می کنیم و به آن تنگی نخاع نمی گوییم.

 

علائم تنگی کانال نخاعی کمر

علائم تنگی نخاعی اغلب در اثر وارد آمدن فشار به اعصاب نخاعی رخ می دهد.

برخی علائم این بیماری از این قرارند:

  • کمردرد شدید و سوزشی
  • درد شدید در باسن و اندام های تحتانی
  • تشدید درد هنگام نشستن و خم شدن
  • تشدید درد هنگام راه رفتن
  • گرفتگی و اسپاسم عضلات پشت ساق پا
  • احساس بی حسی یا گزگزو سوزن سوزن شدن در باسن و ران و ساق پا
  • ضعیف شدن و آتروفی عضلات ران و ساق پا
  • اختلال در عملکرد طبیعی اندام های تحتانی
  • کاهش انعطاف پذیری ستون فقرات
  • احساس ضعف و سنگینی در اندام های تحتانی
  • بی اختیاری ادرار و یا مدفوع در موارد حاد و پیشرفته بیماری

راه های تشخیص تنگی کانال نخاعی

تاریخچه و معاینه؛ اولین و مهم ترین قدم در تشخیص تنگی کانال نخاع و عوامل آن را می توان با بررسی تاریخچه بیمار، معاینه، تصویربرداری و تست های مختلف تشخیص داد. تاریخچه بیمار در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار است. برای مثال تنگی کانال نخاع در بدنسازان معمولا به علت سرخوردگی مهره ها ایجاد می شود اما در افراد مسن اغلب به دلیل آرتروز و به وجود آمدن زائدگی های استخوانی در ستون فقراترخ می دهد.

معاینه برای تشخیص تنگی کانال نخاع معمولا با بررسی دامنه حرکتی ستون فقرات و توانایی حرکت کمر به جهت های مختلف آغاز می شود. بسیاری از مبتلایان به تنگی کانال نخاع قادر به کامل کردن دامنه حرکتی نیستند و حین خم شدن به جهات مختلف دچار درد می شوند.

در قدم بعدی می توان با تست استرس و اعمال فشار ملایم دست روی مهره ها، میزان تشدید درد را مشخص کرد. با کمک تست های نورولوژی درماتوم و میوتوم نیز می توان میزان حس پای چپ و راست و عملکرد و قدرت عضلات را از بالای لگن تا انگشت ها مورد بررسی قرار داد. تست رفلکس یکی دیگر از معاینات نورولوژی است که با بررسی پاسخ عصبی اندام تحتانی و تعادل « بین پای چپ و راست به تشخیص تنگی کانال نخاع و محل آن می پردازد.

در حالت عادی با ضربه چکش رفلکس روی تاندون، ماهیچه وادار به جهش می شود اما هنگامی که عصب تحت فشار قرار دارد، سرعت واکنش عضلات نسبت به این محرک کاهش می یابد. بنابراین تاخیر در رفلکس های تاندونی در این تست می تواند نشان دهنده فشرده شدن عصب باشد.

در نهایت اگر با انجام معاینات و تست ها و بررسی تاریخچه بیمار نتوان تنگی کانال نخاعی و علت آن را تشخیص داد، باید از روش های رادیولوژی و تصویربرداری مثل ام آر آی و سی تی اسکن کمک گرفت.

دلایل تنگی کانال نخاعی کمر

  1. آرتروز ستون فقرات
  2. فتق دیسک کمر و گردن
  3. فرسایش و تحلیل رفتن در افزایش سن
  4. شکستگی یا لیز خوردگی مهره ها
  5. ضخیم شدن رباط های اطراف نخاع
  6. ابتلا به تومور های نخاعی
  7. پوکی استخوان و شرایط ناشی از آن
  8. پارگی و سایر آسیب های دیسک بین مهره ای
  9. وارد شدن آسیب مستقیم به ستون فقرات

 

راه های پیشگیری از تنگی کانال نخاع

افزایش محور حرکتی لگن و کاهش خطر آسیب به نخاع

طبق آمارهای به دست آمده حدود ۸۰ درصد از افراد حداقل برای یک بار در طول زندگی خود کمردرد را تجربه می کنند. این موضوع اهمیت نقش عادت ها و وضعیت های اشتباه را در بروز نقص های عملکردی لگن و کمر نشان می دهد. برای توضیح در این مورد ابتدا باید با ساختار اسکلتی بدن آشنا شوید.

سیستم اسکلت بندی انسان

سیستم اسکلتی انسان را می توان به دو بخش تقسیم کرد

استخوان بندی محوری (استخوان های اسکلت عمودی): استخوان بندی محوری شامل جمجمه، ستون فقرات، دنده ها، جناغ سینه و استخوان خاجی می شود

استخوان بندی ضمیمه ای (استخوان های اندام های بالایی و پایینی): استخوان بندی ضمیمه ای نیز استخوان های اندام های فوقانی چپ و راست (بازو، کتف، ترقوه، ساعدت و …) و اندام های تحتانی چپ و راست (لگن، ران، کشک، درشت نی، نازک نی، مچ پا و …) را در بر می گیرد.

این دو بخش می تواند مجزا از یکدیگر حرکت کند. برای مثال شما می توانید گردن خود را بدون تکان دادن دست ها حرکت دهید، اما محور حرکتی بعضی نواحی مثل کمر و لگن به یکدیگر مرتبط است. کوتاه شدن عضلات چهار سر و پشت ران و پر کار بودن عضلات فیله های کمر به علت قرار گرفتن در وضعیت های نادرست، نشستن های طولانی مدت و تضعیف عضلات باسن باعث شده اغلب افراد در محور حرکتی لگن دچار محدودیت شوند. در این وضعیت فشار بیشتری به مهره های کمر منتقل می شود. با تداوم و افزایش این فشار به مرور زمان دیسک های بین مهره ای تخریب و کانال نخاع تنگ می شود.

برقراری تعادل بین عضلات دو طرف بدن

اغلب افراد برای راحت تر انجام دادن امور روزمره، بدن خود را در وضعیت های نادرست و نامناسب قرار می دهند. برای مثال به جای خم شدن از استخوان لگن، از مهره های ستون فقرات به جلو خم می شوند یا گردن خود را حین نگاه کردن به گوشی تلفن همراه به سمت پایین خم می کنند.

جالب است بدانید گردن در حالت خنثی حدود ۶ کیلوگرم وزن دارد اما به ازای هر ۲ سانتی متری که به جلو خم می شود، ۴ تا ۵ کیلوگرم سنگین تر می شود. در این وضعیت، مهره های گردن تحت فشار مضاعف قرار می گیرند. خم شدن از کمر به سمت جلو بدون کمک گرفتن از عضله های فیله کمری نیز وزن و فشار بالاتنه را به مهر های ۴ و ۵ کمر و اولین مهره خاجی منتقل می کند. به همین دلیل است که افراد معمولا در این مهره ها دچار درگیری دیسک می شوند.

وضعیت های نادرست در زمان استراحت نیز می تواند منجر به آسیب ستون فقرات شود. برای مثال عادت به تکیه دادن به یک دلیل هنگام نشستن بعد از مدتی تعادل بین عضلات دو طرف مهره های ستون فقرات را مختل می کند. برای پیشگیری از تنگی کانال نخاع و اختلالات ستون فقرات باید عدم تعادل در عضلات را تشخیص داد و برطرف کرد.

کمردردتان را به حال خود رها نکنید

دردهای ناحیه کمر حتما باید تحت بررسی قرار بگیرند و علت یابی شوند. درد نشانه وجود یک اختلال در بدن است. مصرف داروهای مسکن و تزریق کورتون، درد و التهاب را به طور موقت کاهش می دهد اما عامل اصلی آن را برطرف نمی کند. برای رفع علائم و دردهای ناشی از تنگی کانال نخاعی نیز باید ابتدا علت آن را پیدا کنیم. در غیر این صورت فرد مدتی پس از تزریق کورتون یا حتی جراحی ممکن است دچار مشکل شود. به همین دلیل است که اغلب بیماران مجبور می شوند تزریق را ۲ یا ۳ بار تکرار کنند و در معرض عوارض آن از جمله آرتروز زودرس و پوکی استخوان قرار بگیرند.

متاسفانه اغلب افراد، کمردرد را جدی تلقی نمی کنند و صرفا با استراحت به رفع آن کمک می کنند. اگرچه ممکن است کمردرد با استراحت کاهش یابد اما در اغلب موارد پس از مدتی عود می کند زیرا فرد همچنان عادت های اشتباه خود را ادامه می دهد.

divider

جراحی تنگی کانال نخاع کمر

 

علل / علائم و درمان تنگی کانال نخاعی چیست ؟

روش های صحیح تزریق انسولین به شکم +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  روش های صحیح تزریق انسولین به شکم +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

روش های صحیح تزریق انسولین به شکم

تزریق انسولین به شکم برای جذب سریعتر

تزریق انسولین راهی برای کنترل قند خون افراد دیابتی است. انسولین هورمونی است که با تزریق آن به بدن، بیماری دیابت کنترل می‌شود و فرد مبتلا به این بیماری می‌تواند زندگی عادی داشته باشد. علت اینکه باید انسولین را به صورت تزریقی مصرف کرد، این است که در صورت مصرف خوراکی، آنزیم‌های موجود در معده آن را تجزیه کرده، اجازه نمی‌دهند تا جذب جریان خون شود.

علاوه بر تزریق انسولین سایر روش‌های درمانی از جمله قرص‌های خوراکی، رژیم غذایی و نیز تغییر سبک زندگی و ورزش کردن نیز وجود دارد که فرد مبتلا برای داشتن زندگی سالم باید آن‌ها را مد نظر قرار دهد. برای تزریق انسولین محل‌های مختلفی در بدن وجود دارد از جمله شکم، بازوهای بالایی دست، ران پا، کمر و یا لگن که البته سرعت جذب انسولین در تمامی این مناطق یکسان نیست و در شکم از همه سریعتر است.

برای تزریق انسولین آمپول‌های خود تزریق معمولاً وجود دارد و فرد باید بعد از ضد عفونی کردن سرنگ و ناحیه مورد نظر اقدام به تزریق کند. برای این کار حتماً باید ۲ و نیم الی ۵ و نیم سانتیمتر از پوست محل تزریق را با دست گرفته و به سمت بالا بکشید به طوری که از لایه‌های زیرین پوست فاصله بگیرید، سپس در آن قسمت که چربی پوست قرار دارد دارو تزریق کنید.

نواحی مطلوب برای تزریق انسولین

شکم راحت‌ترین مکان برای تزریق انسولین است و بسیاری از بیماران دیابتی بویژه کودکان بدون نیاز به فرد دیگر می‌توانند دارو را به خود تزریق کنند. ابتدا کمی از پوست نواحی اطراف بین کمر و دنده‌ها را گرفته و حدود ۵ سانتی متر بالا بکشید، نکته مهم این است که محل تزریق باید ۵ سانتی متر از ناف فاصله داشته باشد.

بازوهای بالایی نیز یکی دیگر از محل‌های مساعد برای تزریق انسولین است. برای تزریق باید سوزن در ناحیه پشت بازو بین آرنج و شانه قرار گیرد و تزریق شود. مشکل این محل سخت بودن آن برای تزریق است و معمولاً فرد دیگری باید تزریق را برای فرد انجام دهد.

تزریق بر دست غیر غالب می‌تواند باعث آسانی تزریق انسولین برای فرد مبتلا در مواردی شود که خود مجبور به تزریق دارو است. ران هم یکی دیگر از مناطق برای تزریق انسولین بوده و بهترین محل فاصله بین زانو تا مفصل ران است که البته این محل باید به سمت خارج از پا باشد. با وجود آسانی محل تزریق، فرد ممکن است هنگام راه رفتن یا حرکت دچار مشکل شود. کمر یا لگن نیز آخرین محل برای تزریق دارو محسوب می‌شود.

انسولین تزریقی در شکم سریعترین جذب را دارد و در بازو‌ها جذب متوسطی صورت گرفته و در کمر و ران‌ها کند‌ترین سرعت جذب مشاهده می‌شود.کارشناسان توصیه می‌کنند افراد چنانچه قصد انجام ورزش پس از تزریق انسولین را دارند حداقل ۴۵ دقیقه پس از تزریق اقدام کنند. همچنین از تزریق تنها به یک منطقه خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث تحریک پوستی یا از بین رفتن بافت چربی آن نواحی شود. کارشناسان به همین دلیل توصیه می‌کنند افراد تزریق را در مناطق مختلفی از پوست خود انجام دهند.

کارشناسان بهترین زمان برای تزریق را پس از صرف غذا و تزریق به ناحیه سمت راست شکم می‌دانند، زیرا در این حالت میزان جذب انسولین بسیار بالا است.

تزریق انسولین

نکاتی در مورد تزریق انسولین

۱- انسولین باید “زیر پوست و در بافت چربی ” تزریق شود . محل آن را نیز باید پی در پی تغییر دهید زیرا ممکن است سبب سفت شدن پوست شود . اکثر دیابتی ها انسولین را روی بازو و بالای ران تزریق می کنند اما باید بخاطر داشه باشید که فقط روی سطوح سالم و بدون جراحت قبلی پوست تزریق کنید .

۲- جذب انسولین و ورود آن به جریان خون در قسمتهای مختلف بدن با یکدیگر متفاوت است . برای مثال جذب انسولین بر روی شکم سریع تر از انسولین تزریق شده روی ران است . پس بدون برنامه انسولین را درنقاط مختلف بدن تزریق نکنید .

به عنوان مثال شما می توانید انسولین قبل از غذا مثل نوورپید و رگولار را روی شکم و انسولین طولانی اثر مثل لانتوس و إن پی إچ را روی ران تزریق کنید . اگر بیرون از منزل غذا صرف می کنید انسولین را هنگامی تزریق نمایید که غذا را برایتان آورده باشند .اگر از سرنگ برای تزریق استفاده می کنید سعی کنید از سرنگهایی استفاده کنید که یکسره یا یک تکه ( سرنگ هایی که سر آنها به بدنه متصل ) باشد .اگر در محل تزریق تغییراتی روی پوست ( مثلاً قرمزی ) مشاهده نمودید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید . این تغییرات ممکن است واکنش حساسیت زا ( آلرژیک ) باشد.

تعیین دوز تزریق انسولین با توجه به تحرک و وزن

هم‌اکنون دو نوع انسولین وجود دارد؛ انسولین‌های رگولار که خطر افت قند خون با مصرف آنها زیاد است و انسولین‌های مشابه که به صورت قلم یا به ‌اصطلاح بیماران، به شکل خودکار هستند و درجه مخصوصی برای تنظیم دارد. از مزایای این نوع انسولین، کمتر بودن احتمال افت قند خون بعد از تزریق است که میزان آن بر اساس وزن بیمار تعیین می‌شود.

انسولین باید به طور مستقیم در چربی زیر پوست تزریق شود چون چربی زیرپوستی آنقدر به درد حساس نیست و امکان جذب یکنواخت انسولین را فراهم می کند . سرنگ با طول ۶-۴ میلی متر برای تزریق اکثر افراد مناسب است. در صورت تزریق بسیار عمیق، احتمال خطر تزریق به عضله وجود دارد، و در نتیجه انسولین بسیار سریع جذب خواهد شد.

نیاز به انسولین، به تغذیه و میزان فعالیت بدنی و وزن بیمار بستگی دارد. اگر وزن بیمار متناسب باشد، تغذیه سالمی داشته باشد و ورزش کند، ممکن است با دوز کمتری قند خونش تنظیم شود، ولی اگر دچار اضافه ‌وزن و بی‌تحرکی باشد و رژیم‌غذایی‌اش هم سالم نباشد، میزان نیازش به انسولین بالاتر خواهد بود. البته در حالت‌هایی مثل ابتلا به بیماری‌های تب‌دار، عفونی و با هر استرسی که به بدن وارد شود، امکان دارد مقاومت به اثر انسولین به وجود بیاید و نیاز به انسولین بالا برود.

مناطق تزریق انسولین

عوارض ناشی از تزریق انسولین

انسولین هیچ اثر منفی‌ روی کبد، کلیه و دیگر ارگان‌های حیاتی بدن ندارد. مهم‌ترین عارضه‌ای که ممکن است در اثر مصرف آن ایجاد شود، افت قند خون است که در صورت مصرف بیش از اندازه بروز می‌کند. از طرفی، چون بدن را از نظر متابولیکی تنظیم می‌کند، ممکن است قدری باعث افزایش وزن شود.

آموزش به بیمارانی که انسولین مصرف می‌کنند، بسیار مهم است و این آموزش‌ها در کلاس‌‌های دیابت که در بیشتر مراکز درمانی وجود دارد، به آنها داده می‌شود. یک فرد دیابتی که انسولین تزریق می‌کند، باید بتواند میزان دریافت کربوهیدرات روزانه را محاسبه و براساس آن دوز انسولینش را تنظیم کند.

توصیه های مهم برای تزریق انسولین

افراد دیابتی حتماً سطح قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنند و از پزشک خود در خصوص چگونگی تنظیم دوز مناسب انسولین، تکنیک‌های تزریق، چرخه جذب انسولین و سایر موارد اطلاعات کسب کنند و آن را به نزدیکان خود نیز آموزش دهند تا در صورت بروز حوادث اورژانسی بتوانند کمک رسانی سریع و درستی داشته باشند.

با رعایت راهکارهای فوق فرد دیابتی می‌تواند زندگی و طول عمری طبیعی داشته باشد و دچار انواع عوارض ناشی از بیماری دیابت، چون نارسایی کلیوی، بیماری‌های قلبی عروقی، مشکلات بینایی و اضافه وزن نشود.

فواید تزریق اوزون برای درمان انواع دردها +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد فواید تزریق اوزون برای درمان انواع دردها +جزئیات کامل و عکس  صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

فواید تزریق اوزون برای درمان انواع دردها

از تزریق اوزون بیشتر بدانید

تزریق اوزون روشی است که برای التیام انواع دردها از جمله کمردرد ، زانو درد و گرفتگی های دیسک کمر و زخم های عفونی بکار می رود. وزون تراپی بر خلاف تصور عموم، مدتهاست در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد و چند سالی است که در کشور ما نیز در حال انجام است و در دفترچه تعرفه های خدمات پزشکی ثبت شده است.

اوزون ترکیب اکسیژن با یک اتم اضافی است این اتم اضافه قدرت اکسیژن را افزایش می دهد در واقع یک اکسیژن قدرتمند در اختیار سیستم درمانی قرار می گیرد که با این اتم اضافه کارایی زیادی را بوجود می آورد.اوزون فرم مولکولی از اکسیژن است که در آن سه اتم اکسیژن در آن به هم متصلند. این حالت از اکسیژن ناپایدار بوده و بوی خاصی دارد. اتم اضافی در این ساختار آنرا به قوی ترین اکسید کننده و ضد عفونی کننده تبدیل کرده است. اوزون با متصل شدن به پروتئین های ضروری برای تنفس یاخته به عنوان یک میکروب کش عمل می نماید.

تزریق اوزون با افزایش جریان خون در موضع ومهیا کردن مواد لازم برای ترمیم بافت های آسیب دیده باعث درمان می شود. اوزون درمانی مانند هر روش درمانی دیگری باید براساس معاینه بیمار انجام شود . اوزون درمانی در بعضی بیماران مفید است ولی در بعضی بیماران موثر نیست.

موارد کاربرد تزریق اوزون

۱- برای درمان درد مختلف بدن
۲- در درمان دردهای شدید مفصل کمر و گردن
۳- آسیب دیدگی تاندون روتاتور کاف
۴- مشکلات و آرتروز لگن و زانو ( درمان لگن دراین روش کمتر نتیجه بخش است )
۵- بیرون زدگی و فرسودگی دیسک ( برای درمان موارد شدید بیرون زدگی دیسک استفاده نمی شود )
۶- سندروم تونل کارپال
۷- درد عصب و رگ سیاتیک
۸- سینوزیت ( شدید یا ملایم )
۹- اختلال آرنج تنیس بازان ( تنیس البو )
۱۰- درد و اختلالات لگن
۱۱- عفونت های دندان
۱۲- بهبودی بعد از جراحی مفاصل
۱۳- شکستگی های غیر قابل درمان
۱۴- جراحات
۱۵- آسیب دیدگی ها ورزشی

اوزون تراپی

تاثیرات مفید تزریق اوزون

انرژی آزاد شده از گاز اوزون در بافت موجب تبدیل و آزادسازی انرژی بسیار فوق العاده ای می شود که ماده تغذیه ای سلول یا ATP سلول را بالا می برد و موجب ترمیم بدون عارضه و طبیعی سلول صدمه دیده از جمله سلول های دیسک کمر می شود .

اوزون تراپی دارای خواص ضد التهابی، ضد درد و نیز اثرات ترمیمی می باشد. بنابراین اوزون تراپی در درمان دردهای ناشی از التهابات مفصلی و نیز دیسک های بین مهره ای، تنگی کانال نخاع، زخم های ناشی از دیابت و … موثر می باشد.

پس از تزریق اوزون شما می توانید بعد از درمان انتظار کاهش درد بلافاصله بعد از انجام تزریق را داشته باشید همچنین با استفاده از این درمان غضروف ها و بافت های شما بازسازی می شوند این درمان می تواند روی زانو تاثیر بیشتری داشته باشد این درمان باعث بهبودی آسیب دیدگی های مزمن ، بازسازی مفاصل ، بهبودی مفصل ناشی از آسیب دیدگی های ورزشی و بهبودی کلی از درد مفاصل ، ماهیچه ها و عصب ها شود.

اوزون درمانی می تواند در مفاصل، زیرپوست و داخل تاندون ها و ماهیچه ها تزریق شود پاسخگویی افراد به این درمان متفاوت است اما درشرایط خاص افراد به ۳ تا ۵جلسه برای درمان نیازدارند اکثر افراد بعد از انجام این روش با کاهش درد مواجه می شوند.

فواید اوزون تراپی یا تزریق اوزون

فواید اوزون تراپی در مقایسه با سایر درمانهای غیر جراحی زیاد است که به مواردی از آن اشاره میکنیم:

  • اوزون با توجه به خواص ترمیمی فوق العاده ای که دارد جزو درمانهای بشیار موفقت آمیز در درمان آرتروز زانو است.
  • اوزون درمانی بدون عارضه است و اگر شخص هر روز نیز اوزون تزریق کند هیچ عارضه ای ندارد بنابراین بدون عارضه بودن دومین فایده عمده این روش درمانی است.
  • هزینه اوزون درمانی در مقایسه با سایر روشهای درمانی از جمله عمل جراحی بسیار پایین تر و به صرفه تر می باشد.

ازون درمانی

مکانیسم اثر اوزون

اوزون تراپی با کمک سه مکانیسم درمانی باعث درمان می شود درابتدا اکسیژن به بهبود بافت های آسیب دیده کمک میکند دومین تاثیر اوزون است اوزون یک ماده بی ثبات است و به سرعت به اکسیژن تبدیل می شود درحین روند تبدیل، هر مولکول اکسیژن میتواند بافت ها را اکسید کند تحقیقات نشان میدهد که اکسیداسیون باعث تحریک موارد رشد می شود گاز ازن حاوی ۳مولکول اکسیژن است و اوزون است، به دلیل ساختاری که دارد میتواند روند اکسیداسیون را انجام دهد و بلافاصله اکسیژن مورد نیاز بافت ها را فراهم کند و باعث تحریک رشد بافت ها و بازسازی و توانبخشی آنها شود.

سومین راهی که اوزون تراپی باعث درمان می شود بهبودی بدن با استفاده از هومیوپاتی (همسان درمانی)ضدالتهابی است دراین روند ویتامین ها و موادمعدنی برای کاهش التهاب و افزایش جریان خون در بافت های آسیب دیده تزریق می شود این کار باعث رساندن مواد مغذی و مواد رشد به بافت ها می شود و بافت ها را بازسازی می کند این درمان در مدت زمان ۶ ماه و طی ۳ تا ۵ مرحله تزریق، انجام می شود و به صورت دائمی باعث اصلاح بافت های آسیب دیده و کاهش درد که در مراحل اولیه درمان آشکار است، می شود. اوزون به تنهایی در درمان موثر نیست و باید از روشهای همراه مانند ورزش درمانی، فیزیوتراپی ، لیزر یا مشابه آن استفاده شود.

کاربردهای درمانی اوزون در پزشکی

درمان دیسک کمر با تزریق اوزون

یکی از کاربردهای اوزون تراپی استفاده در درمان کمر درد های ناشی از بیرون زدگی دیسک بین مهره ای است. اینکه آیا بیمار مورد مناسبی برای اوزون تراپی هست یا نه پس از بررسی بیمار یعنی معاینه فیزیکی و مدارک موجود مانند ام.آر.آی یا نوار عصب و عضله مشخص می شود. دقت کنید که همه بیمارانی که دچار بیرون زدگی دیسک کمر هستند مورد مناسبی برای اینکار به شمار نمی روند.

روش انجام کار به این صورت است که با استفاده از نیدلهای مخصوص و با راهنمایی دستگاه تصویر برداری (سی آرم فلوروسکوپی) گاز اوزون داخل دیسک بیرون زده تزریق خواهد شد. این گاز با اثر بر روی برخی از اجزای تشکیل دهنده دیسک بیرون زده باعث جمع شدن آن و برداشتن فشار دیسک از روی اعصاب نخاعی خواهد شد.اگر بیمار به درستی برای انجام این کار انتخاب شده باشد و کار توسط پزشک و تیم متبحر انجام شود نتایج بسیار خوبی به همراه خواهد داشت.

انجام اوزون تراپی برای درمان دیسک کمر در اتاق عمل سرپایی و در شرایط کاملا استریل انجام می شود. اینکار بدون بیهوشی و توسط بیحی موضعی انجام می شود. احتیاج به بستری ندارد و چند ساعت پس از آن بیمار با پای خودش به منزل برخواهد گشت.

تزریق اوزون برای آرتروز زانو

آرتروز زانو یکی از عوامل مهم ایجاد درد زانو در سنین میانسالی به بعد است. ماهیت آرتروز زانو یک بیماری تخریبی مفصل است. به این صورت که در ابتدا با از بین رفتن تدریجی غضروف مفصلی(غضروفی که روی سطح استخوانها را پوشانده است)باعث ایجاد دردهای فعالیتی و سپس دردهای التهابی و فعالیتی به صورت توام می شود.

در موارد بسیار شدید و پیشرفته که مفصل کاملا تخریب می شود و شکل مفصل کاملا از بین رفته و تمامی درمانهای غیر جراحی بی نتیجه مانده است،درمان جراحی تعویض مفصل زانو توصیه میشود ولی اگر به هر علتی بیمار مورد مناسبی برای جراحی تعویض مفصل زانو نباشد (مراحل اولیه بیماری،سن خیلی کم یا خیلی زیاد،وجود بیماریهای همراه که امکان تحمل عوارض جراحی وجود نداشته باشد و یا امتناع بیمار از عمل جراحی) درمانهای غیر جراحی باید انجام بگیرد. اوزون در مفصل سه کار مهم انجام می دهد:

  • اول با خاصیت ضد التهابی قوی باعث از بین رفتن التهاب مفصل خواهد شد اهمیت موضوع در این است که در پروسه بیماری ارتروز، مفصل پر از مواد التهابی میشود ،این التهاب به نوبه خود باعث بدتر شدن سیر بیماری خواهد شد.
  • دوم اینکه اوزون با افزایش اکسیژن رسانی در مفصل باعث افزایش رگزایی در محل خواهد شد، این عوامل باعث ایجاد و تسریع پروسه ترمیم غضروف مفصلی می شود.
  • سوم اینکه اوزون با از بین بردن بعضی از مواد تخریبی که در پروسه آرتروز در مفصل فعال شده اند باعث توقف روند بیماری می شود. به خاطر همین اوزون امروزه در دنیا از جمله درمانهای بسیار موثر برای آرتروز زانو در نظر گرفته می شود.

تزریق اوزون در درمان تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی از جمله بیماریهایی است که باعث ایجاد محدودیت و ناتوانی در راه رفتن و همچنین علایم حسی در بیماران می شود. بیماران معمولا ذکر می کنند که علایمی مانند سنگینی پاها هنگام راه رفتتن یا نشستن دارند،همچنینی علایم حسی مانند گزگز و بی حسی، یخ شدن یا داغ شدن پاها و … ممکن است وجود داشته باشند.

تزریق گاز اوزون در اطراف اعصابی که از ناحیه نخاع خارج می شود در فواصل زمانی معین با از بین بردن التهاب باعث بهبود نسبی علایم خواهد شد. این درمان برای مراحل اولیه بیماری یا افرادی که به هر دلیل کاندید جراحی نیستند توصیه می شود. البته باید دقت شود که بیماریهای زیادی ممکن است به جز تنگی کانال نخاعی علایم بالا را ایجاد کند که قبل از شروع درمان باید تشخیص دقیق داده شود.

تزریق اوزون در ورزشکاران

ورزشکاران ممکن است به دفعات دچار آسیبهای تاندونی یا عضلانی و مفصلی شوند. همچنین عوارضی چون گرفتگیهای عضلانی نیز در این گروه شایع است. در مورد ورزشکاران اوزون درمانی به روند بازسازی و ترمیم آسیبها کمک شایانی خواهد کرد. کریستیانو رونالدو فوتبالیست معروف در سال ۲۰۱۶ برای درمان تاندونیت خود از اوزون تراپی کمک گرفت. البته گاهی اوقات از اوزون برای افزایش سطح انرژی و به اصطلاح دوپینگ در ورزشکاران استفاده می شود که موضوع این بحث نیست.

درمان زانو درد

امپول اوزون چگونه تهیه می شود و ایا تزریق اوزون دردناک است؟

امپول اوزون توسط دستگاه اوزون ساز تهیه می شود یعنی دستگاهی وجود دارد که می تواند گاز اکسیژن را تبدیل به اوزون در غلظت پزشکی و درمانی برای بیمار بکند . ازوزن در بدن مجددا به اکسیژن و رادیکال O تبدیل می شود و این اتفاقی است که موجب اثرات معجزه آسای اوزون تراپی می شود. تزریق اوزون در صورتیکه با بی حسی به کار برده شود برای بیمار دردی بیشتر از یک تزریق عضلانی معمولی نخواهد داشت.

عوارض اوزون درمانی چیست؟

حسن اوزون درمانی این است که عارضه خاصی ندارد و در واقع عوارض درمانی جز عوارض تزریق ساده چیز دیگری نیست. اما بعضی از بیماران ممکن است به ازن درمانی جواب کمی بدهند. سالها علم پزشکی به دنبال جایگزینی برای تزریق کورتن بود و در حال حاضر ازن درمانی این رویا را محقق کرده است و بسیاری از بیماران دیسک کمر و آرتروز زانو امروزه با کمک اوزون تراپی زندگی با کیفیت تری را تجربه می کنند.

اثرات اوزون تراپی موقتی است یا دایمی است؟

با توجه به مکانیسم اوزون که در بالا توضیح داده شد و خواص ترمیمی این گاز تغییراتی که در مفصل به وجود می آورد خاصیت درمانی و دایمی دارد.

مراقبت های پس از تزریق اوزون

بعد از تزریق توصیه می شود بیماران ازیک رژیم غذایی مناسب حاوی پروتئین و استراحت کافی استفاده کنند که به ریکاوری و احیا بعد از تزریق کمک می کند بسیاری ازبیماران به اشتباه بعد از تزریق به سرعت به انجام تمرینات فیزیکی شدید می پردازند که این کار اشتباهی است و روند بهبودی وساخت کلوژن را به تاخیرمی اندازد بهتر است دو روز استراحت داشته باشند و درصورت نیاز می توانند ۲تا ۳هفته بعد از تزریق با دقت کافی فعالیت های شدید و طولانی مانند ( اسکی، بسکتبال ، حاکی روی چمن و سطوح پیشرفته یوگا ) و حرکات پرشی را انجام دهند .

بسیاری از بیماران برای کاهش التهابات تا دو روز پس از تزریق از پدهای گرم و سپس کمپرس یخ و بالا نگهداشتن برای اندام های تحتانی ( مانند پا ) استفاده می کنند همچنین برای کاهش درد و التهابات از مواد و داروهای طبیعی به غیر از ایبوپروفن، آلیو، مورتین، آسپیرین و یا داروهای ضد التهاب بدون استروئید دیگر مانند سلبرکس استفاده می کنند متخصصین برای کاهش دردهای شدید شل کننده عضلات یا داروی نارکوتیک را توصیه می کنند بیماران ممکن است از مواد طبیعی مانند پماد کاپسایسین و… استفاده کنند اما باید از مصرف روغن ماهی و مکمل های این ماده تقریبا دو هفته بعد از انجام تزریق خودداری کنند پزشکان توصیه می کنند برای تسریع در روند بهبودی بیماران می توانند از مکمل های غذایی خاصی در رژیم غذایی خود استفاده کنند.

آیا اوزون تراپی به تنهایی کافی است یا در کنار سایر درمانها کاربرد دارد؟

قبل از پاسخ به این سوال باید دقت شود که آرتروز زانو یک بیماری پیشرونده است و یک درمان کامل درمانی است که علاوه بر از بین بردن علایم درد و ناراحتی ،باعث مقادیری ترمیم و بازسازی شده و جلوی روند بیماری را گرفته یا آن را کند کند.

بنابراین بهترین درمان یک برنامه چند وجهی شامل تزریقات داخل مفصلی (اوزون،ژل …) و همچنین اصلاح الگوی زندگی است. اصلاح الگوی زندگی شامل کاهش وزن (ویا حداقل جلوگیری از افزایش بیشتر وزن) و همچنین فیزیوتراپی خانگی است. برنامه فیزیوتراپی خانگی شامل ورزشها و نرمشهایی است که برای تقویت عضله چهار سر ران به بیمار آموخته می شود.

همه چیز در مورد بیماری استئوژنز ایمپرفکتا یا استخوان سازی ناقص +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  همه چیز در مورد بیماری استئوژنز ایمپرفکتا یا استخوان سازی ناقص +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.استئوژنز ایمپرفکتا یا سندروم فانکونی-بیکل؟ اختلال استخوان‌زایی که به آن بیماری استخوان شکننده و استئوژنز ایمپرفکتا (Osteogenesis imperfecta) هم گفته شده، نوعی بیماری ارثی است که در آن استخوان‌زایی طبیعی مختل می‌شود و استخوان‌ها بسیار شکننده می‌شوند. به این بیماری، استخوان‌زایی ناکامل مادرزادی هم گفته‌اند.

اختلال استخوان‌زایی - استئوژنز ایمپرفکتا یا استخوانسازی ناقص چیست؟

علت – علائم و درمان بیماری استئوژنز ایمپرفکتا

بیماری استئوژنز ایمپرفکتا«استخوان شکننده» بیماری ژنتیکی نه چندان شایعی است که افراد مبتلا به آن استخوان‌های ترد وشکننده‌ای دارند که با کوچکترین ضربه وفشار می‌شکنند.متأسفانه درمانی برای این بیماری وجود ندارد .در این بیماری مادرزادی، استخوان بسیار ترد و شکننده می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری در طول عمر خود دچار شکستگی‌های متعدد می‌شوند. صلبیه اغلب بیماران آبی رنگ است.

گفته می‌شود از هر۱۰۰ تا۵۰۰ هزار تولد،یکنفر به این بیماری مبتلا می‌شود وشدت علائم در افراد مختلف متفاوت است؛برخی از نشانه‌های تولد از همان کودکی قابل مشاهده هستند وبرخی از سنین بزرگسالی نمایان می‌شوند.در کودکی این عوارض شدیدتر و در بزرگسالی کمتر هستند. چندی پیش خبری از پیشرفت تحقیقات در خصوص کشف عامل موجد این بیماری در رسانه‌ها مطرح شد مبنی بر اینکه محققان آمریکایی موفق به کشف پروتئین عامل بیماری شدند واین امر کمک زیادی به درمان بیماران مبتلا خواهد کرد.لیکن از آن زمان نتایج تحقیقات حاصله کمکی به درمان های احتمالی بیماری نکرد و تا کنون تمام درمان‌ها تنها از پیشرفت این بیماری نادر ژنتیکی جلوگیری کرده است.

divider

بیماری استئوژنز ایمپرفکتا بر اثر جهش ژنتیکی

دکترسیدحسینعلی صابری متخصص ژنتیک بالینی در این خصوص گفت:

بیماری “استئوژنز ایمپرفکتا” یا استخوان شکننده بیماری ژنتیکی است که از یکی از والدین مبتلا به کودک منتقل می‌شود؛لازم به ذکر است در مواردی پدر ومادر در ابتلا نقشی نداشته ویک جهش ژنتیکی مسبب ایجاد این بیماری است.بر این اساس احتمال ابتلای مجدد کودکان بعدی حدود ۵ درصد خواهد بود واین در شرایطی است که پدر ومادر غریبه باشند.

این بیماری خاص ازدواج فامیلی نیست لیکن برخی از تیپ‌های بیماری تیپ دو وسه بیماری هم ژن غالب وهم مغلوب دارد به این معنی که هم در ازدواج فامیلی وهم در ازدواج با غریبه مشاهده می‌شود. لازم به ذکر است که اگر بیماری مربوط به ازدواج فامیلی باشد احتمال تکرار تولد نوزاد مبتلا دیگر تا ۲۵ درصد وجود دارد.پدرومادر خود سالم هستند ولی به صورت ۱۰۰درصد ناقل بیماری هستند ودر هر دو جنس این امکان وجود دارد.

برخی از تیپ‌های بیماری نظیر تیپ دو،با سونوگرافی وعکسبرداری در نیمه دوم بارداری قابل شناسایی هستند زیرا در این شرایط هم اختلالات استخوانی قابل مشاهده است. در کل بیماری استخوان شکننده ژن غالب دارد ودر ازدواج‌های غیر فامیلی مشاهده می‌شود وممکن است پدر ویا مادر یکی به آن مبتلا باشند وهمانطور که گفته شد اگر هر دو سالم باشند ممکن است جهش ژنتیکی اتفاق افتاده باشد.

آزمایشات و مشاورات ژنتیکی پیش از اقدام به بارداری و در دوران اولیه بارداری بسیار حائز اهمیت است واز تولد جنین های نارس ودارای نقص جلوگیری خواهد کرد.

علائم بیماری در تیپ‌های مختلف

بیماری با علائم خاصی همراه است و در بعضی از تیپ‌های بیماری شاهد آبی بودن سفیدی چشم«صلبیه» هستیم.کم شنوایی انتقالی از نشانه‌های دیگر بیماری است واغلب بیماران بزرگی جمجه دارند که معمولا تیپ سه وچهار بیماری مبتلا به ماکروسفالی یا بزرگی جمجمه هستند.تیپ دیگری از بیماری که اغلب به علت ازدواج فامیلی ایجاد می‌شود به جای جمجمه بزرگ جمجه کوچک دارند که به طور مادرزادی آب مروارید چشمی دارند.

در جنس مذکر اختلالات تناسلی نظیر بیضه‌های کوچک وآلت تناسلی کوچک شایع است والبته در تیپی که مربوط به ازدواج فامیلی است این اختلال بیشتر دیده می‌شود.در عکس برداری‌ها از این بیماران نشان داده می‌شود که این کودکان جمجمه‌های نازک و قدهای کوتاهی دارند واستخوان‌های آنها به شکل مارپیچی است. شکستگی متناوب استخوانی در این بیماران نیاز به جراحی‌های متعدد دارد ونقص در معدنی شدن استخوان موجب می‌شود که رسوب کلسیم در این بیماران کمتر صورت پذیرد.

نوع یک استئوژنز ایمپرفکتا

این نوع شایعترین و خفیف ترین نوع بیماری است. ساختمان پروتئین کلاژن در این بیماران درست است ولی کلاژن به اندازه کافی در بدن این بیماران ساخته نمیشود. تغییر شکلی در استخوان این افراد وجود نداشته یا تغییر شکل کمی وجود دارد ولی استخوان ها شکننده بوده و به راحتی شکسته میشوند. دندان های این بیماران به راحتی پوسیده و شکسته میشوند. رنگ سفیدی چشم این بیماران ممکن است به آبی یا خاکستری متمایل شود.

نوع دو استئوژنز ایمپرفکتا

این نوع شدیدترین نوع بیماری است. پروتئین کلاژن در این بیماران ساختمان غیر طبیعی دارد. اغلب این بیماران با شکستگی بدنیا میایند. قد این بیمارن کوتاه است. ممکن است رنگ سفیدی چشم آنها تغییر کند. این بیماران ممکن است دچار تغییر شکل در ستون فقرات، مشکلات تنفسی شوند. دندان های این بیماران هم اغلب شکننده است.

نوع سه استئوژنز ایمپرفکتا

در این نوع هم ساختمان پروتئین کلاژن ساخته شده معیوب است. این بیماران هم شکستگی های متعدد پیدا میکنند. معمولاٌ با شکستگی بدنیا میایند. قدشان کوتاه و رنگ سفیدی چشم آنها متمایل به آبی است. بیماران ممکن است دچار تغییر شکل در ستون فقرات، مشکلات تنفسی شوند. دندان های این بیماران هم اغلب شکننده است.

نوع چهار استئوژنز ایمپرفکتا

شدت متوسط دارد. استخوان به راحتی میشکند. رنگ سفیدی چشم طبیعی است. ممکن است قد کوتاه و دندان های شکننده داشته باشند. تغییر شکل و دفرمیتی استخوان کم یا متوسط است.

divider

درمان قطعی وجود ندارد

این مشاور ژنتیک در خصوص درمان بیماری اظهار داشت:

بیماری استخوان شکننده درمان خاصی ندارد ودرمانهای آنزیمی در حال حاضر قادر به کنترل بیماری است واین بیماران هر هفته وهر ماه باید داروی خاصی استفاده کنند تا استخوان سازی ونقص کلاژن جبران شود. والدین می‌توانند با مراجعه به متخصصین متابولیسم از درمان‌های آنزیمی کمک بگیرند هرچند که این داروها هزینه بالایی دارند وتنها در جلوگیری از پیشرفت بیماری تجویز می‌شوند.متاسفانه درمان قطعی وجود ندارد وبیماری استخوان شکننده بیماری سختی است که با کوچکترین فعالیت فرد را دچار شکستگی وعوارض به دنبال آن خواهد کرد. امید به زندگی در این افراد بسته به مراقبتهای خاصی دارد که باید صورت پذیرد هر اندازه مراقبت‌ها اصولی وبهتر باشد شانس زندگی افراد بالاتر می‌رود.

وی در انتها اظهار کرد: در زنانی که وجود ژن بیماری در آنها تشخیص داده شده باشد وقصد بارداری دارند یا در پروسه بارداری هستند می‌توان با “لقاح پیش کاشتی” کمک بسیاری کرد و یا با تشخیص قبل از تولد با نمونه گیری از جفت از تولد جنین نارس جلوگیری کرد .بنابراین از این حیث می‌توان گفت آزمایشات و مشاورات ژنتیکی پیش از اقدام به بارداری و دردوران اولیه بارداری بسیار حائز اهمیت است واز تولد جنین های نارس ودارای نقص جلوگیری خواهد کرد.

همه چیز در مورد بیماری استئوژنز ایمپرفکتا یا استخوان سازی ناقص

۲۱ روش طلایی برای درمان خانگی شپش سر +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  ۲۱ روش طلایی برای درمان خانگی شپش سر +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

۲۱ روش طلایی برای درمان خانگی شپش سر

مجله دلگرم | در کشوری مثل آمریکا هرساله ۶ تا ۱۲ میلیون نفر دچار شپش سر میشوند. شپش سر واقعا آزار دهنده است و کسی که به آن دچار میشود تا زمانیکه درمانی برای آن پیدا نکند، آرامش پیدا نخواهد کرد.

برخی از داروهایی که برای درمان شپش سر تجویز میشود سمی هستند و عوارض زیادی دارند. از طرفی بسیاری از روش ها معمول قدیمی چندان جوابگو نیست. این عوامل تنها باعث نا امیدی فرد میشود و فکر میکند که هیچ راهی برای درمان شپش ندارد!!!

چطور از شر شپش سر خلاص بشیم؟

بزرگ ترین مشکلی که امروزه در مقابله با شپش سر وجود دارد این است که شپش ها به مرور زمان نسبت به روش های درمانی معمول مقاوم شده اند.

راهکار های خانگی همچنان میتوانند کاملا موثر بوده و شپش سر را درمان کنند. بسیاری از افراد این روش ها را بلد نیستند و فکر میکنند که تنها راه درمان شپش سر استفاده از دارو های شیمیایی است.

امروز و در این مقاله همراه دلگرم باشید تا شما را با ۲۱ روش درمان خانگی شپش سر آشنا کنیم.

شپش سر ، درمان شپش سر ، شپش ، درمان شپش

۱٫ آرامش خود را حفظ کنید.

اگر میخواهید درمان خود را بطور موفقیت آمیز پشت سر بگذارید باید هر کاری را درست انجام دهید. قدم اول این است که آرام باشید. شپش سر چه بر سر خودتان بیاید و چه برای فرزندتان بوجود آمده باشد، قطعا ناخوشایند است اما از نظر علمی، این شپش ها هیچ مشکلی برای سلامت شما بوجود نمیاورند.

برای درمان کامل شپش سر باید از چندین روش بطور همزمان استفاده کنید تا هم شپش های بالغ و هم تخم های کوچک شان از بین بروند. روش های درمانی معمولی میتواند شپش های بالغ را از بین ببرد اما تخم ها همچنان در ریشه مو ها باقی میماند.

حتی اگر درمان را به بهترین شکل انجام دهید ممکن است پس از مدتی دوباره آثار شپش ظاهر شود. راه حل این است که برای چند هفته و یا چند ماه آماده بازگشت شپش بوده تا در صورتی که این اتفاق افتاد خیلی سریع روش های درمانی را دوباره پیگیری کنید و از درمان قطعی شپش مطمئن شوید.

۲٫ از بین بردن تخم شپش سر با شانه کردن

هر روش درمانی دیگری هم اگر استفاده میکنید، شانه کردن مرتب و مداوم مو ها را نباید فراموش کنید. ابتدا مو های خود را به بخش های مختلفی تقسیم کرده، سپس هر بخش را با یک شانه مخصوص از بین بردن شپش سر، شانه کنید.

مهم نیست از چه دارویی برای درمان شپش سر استفاده میکنید، شانه کردن همچنان مهم ترین بخش این روند درمانی است و تحت هیچ شرایطی نباید فراموش بشود.

۳٫ استفاده از گل حشره کش

گل حشره کش همانطور که از اسم آن پیداست مخصوص کشتن انواع حشرات است. این گیاه در بسیاری از محصولات درمانی شپش سر وجود دارد. میتوانید شامپو گل حشره کش را نیز تهیه کنید. گل حشره کش به سیستم عصبی شپش ها حمله کردن و بدین ترتیب با آن ها مقابله میکند اما برخی اوقات این روش جواب نمیدهد چراکه شپش ها نسبت به سم مقاوم شده اند.

شامپو را به مدت ۱۰ دقیقه به موهای خشک بمالید، سپس اندکی آب اضافه کنید تا کف تشکیل شود و در انتها آن را با آب بشویید. شانه کردن را نیز فراموش نکنید. توصیه میشود با استفاده از همین روش ۷ تا ۱۰ روز بعد، یکبار دیگر گل حشره کش را به موهای خود بمالید.

مراقب واکنش های آلرژیک باشید. اگر به این ماده حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید.

۴٫ روغن زیتون

روغن زیتون بخوبی میتواند شپش ها را خفه کند! شپش ها در صورتی که راه تنفسی آن ها بسته شود خفه شده و میمیرند. قبل از خواب روغن زیتون را به مو ها و سر خود بمالید و یک کلاه پلاستیکی روی سر خود قرار دهید و اجازه دهید تا صبح بماند. شپش ها میتوانند تا چندین ساعت بدون تنفس کردن زنده بمانند و به همین دلیل حتما باید روغن برای مدتی روی مو باقی بماند.

باز هم شانه کردن را فراموش نکنید. (مو هایتان را صبح روز بعد، زمانی که هنوز به روغن آغشته هستند شانه کنید.)

۵٫ شامپو پرمترین

لوسیون پرمترین هم یکی دیگر از روش های درمانی است که با موادی که دارد به شپش ها زنده حمله میکند و آن ها را میکشد. گزارش هایی مبنی بر مقاوم شدن شپش سر به این ماده وجود دارد و به همین دلیل ممکن است این روش برای همه تاثیرگذار نباشد.

مراقب واکنش های آلرژیک باشید. اگر به این ماده حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید.

۶٫ سشوار

در یک تحقیق علمی مشخص شد که هوای داغ بخوبی میتواند تخم شپش سر را از بین ببرد اما در برابر شپش های بالغ چندان موثر نیست. ابتدا مو ها را بخوبی بشویید، سپس با یک سشوار قوی که هوای داغ با درجه بالا دارد بصورت مستقیم مو های خود را خشک کنید. توجه کنید که هرگز نباید پس از مالیدن یک دارو شیمیایی مبارزه با شپش، هوای داغ به مو ها برسد چراکه برخی از این مواد ممکن است قابل اشتعال باشند.

۷٫ شامپو و لوسیون اسپینوزاد

اسپینوزاد یک حشره کش طبیعی است که از خاک گرفته میشود. این دارو نسبت به پرمترین اثرگذاری بیشتری داشته و قوی تر است. شامپو اسپینوزاد را به موهای خشک خود بمالید و طوری آن را ماساژ دهید که به همه پوست نیز برسد. همه قسمت های مو از ریشه گرفته تا ساقه باید آغشته به شامپو بشود. برای ۱۰ دقیقه شامپو باید روی مو بماند. سپس آن را با آب شسته و شانه بکشید.

عوارض شایع استفاده از اسپینوزاد التهاب چشم و پوست است.

۸٫ قوطه ور کردن مو ها

با قوطه¬ور کردن مو ها در آب میتوانید شپش ها را خفه کنید! اما این روش در عین حالیکه تاثیر گذار است، عملکرد چندان خوبی ندارد. گفته میشود که شپش ها میتوانند برای ساعت های طولانی بدون اکسیژن زنده بمانند. حتی آب کلر زده شده هم نمیتواند شپش ها را بکشد.

۹٫ ایفرمکتین

لوسیون ایفرمکتین حاوی باکتری های حشره کشی است که منشا در خاک دارند. این ماده شپش ها و تخم هایشان را فلج کرده و در نهایت میکشد. شامپو ایفرمکتین را میتوان برای کودکان بالای ۶ ماه نیز استفاده کرد.

ایفرمکتین را به موهای خشک و پوست سر بمالید و پس از ده دقیقه با آب بشویید.

۱۰٫ ژل مو/ وازلین

هیچ تحقیقات علمی اثبات نکرده است که ژل مو و یا وازلین میتواند شپش ها را بکشد اما بسیاری از افراد قسم میخورند که این روش تاثیر گذار است. بنظر میرسد ژل مو و وازلین هم مثل روغن زیتون با بستن منافذ تنفسی شپش ها و خفه کردن آن ها باعث میشود کشته شوند.

قبل از خواب ژل (یا وازلین) را به مو ها و سر خود بمالید و یک کلاه پلاستیکی روی سر تان قرار داده و اجازه دهید تا صبح بماند. شپش ها میتوانند تا چندین ساعت بدون تنفس کردن زنده بمانند و به همین دلیل حتما باید ژل برای مدتی روی مو باقی بماند.

باز هم شانه کردن را فراموش نکنید. (مو هایتان را صبح روز بعد، زمانی که هنوز به ژل آغشته هستند شانه کنید.) این روش را یک هفته بعد نیز تکرار کنید.

۱۱٫ لوسیون بنزیل الکل

بنزیل الکل با حمله به دستگاه تنفسی شپش ها باعث کشتن آن ها میشود. (این دارو تخم شپش را از بین نمیبرد)

شامپو بنزیل الکل میتواند باعث التهاب چشم و پوست شود و به همین دلیل تنها میتواند در کودکان بالای ۶ ماه استفاده گردد.

لوسیون را به مو ها (خشک) و پوست سر خود بمالید و پس از ۱۰ دقیقه با آب بشویید. باز هم مثل همیشه شانه کردن را نباید فراموش کنید چراکه اینکار تخم شپش و شپش های بالغ مرده را از مو جدا میکند.

۱۲٫ سس مایونز

خیلی ها با تعجب میپرسند که آیا واقعا مایونز در درمان شپش سر موثر است؟ سس مایونز هم مثل برخی دیگر از روش های معرفی شده با خفه کردن شپش ها آن ها را میکشد بنابراین نمیتوان گفت که این روش ۱۰۰ درصد جواب میدهد اما بدون تاثیر هم نیست. بسیاری اعتقاد دارند که روش سس مایونز یکی از بهترین راهکار های مبارزه با شپش سر است.

اگر میخواهید این روش را امتحان کنید ابتدا یک مایونز پر چرب تهیه کرده. سپس مقدار کافی از آن را به مو ها و پوست سر خود بمالید. یک کلاه پلاستیکی روی سرتان گذاشته و تا صبح اجازه دهید که روی مو ها بماند. (قبل از خواب مایونز را به موهای خود بمالید) صبح روز بعد با شامپو مو ها را شسته و شانه کنید. دقیقا همین کار ها را یک هفته بعد، یکبار دیگر انجام دهید.

۱۳٫ روش ۳ مرحله ای

در این روش ابتدا مو های (خشک) خود را به یک محصول مراقب مو (مثل لوسیون تمیز کننده مو) آغشته کرده و تا جای ممکن شانه میکنید. تا حدی که میتوانید مو های خود را شانه کنید تا شپش های بیشتری خارج بشوند. در مرحله سوم نیز با استفاده از باد داغ سشوار مو ها را خشک کنید. اینکار را باید ۳ بار در هفته انجام دهید.

۱۴٫ مایع ظرف شویی

مایع ظرف شویی نمیتواند شپش ها را بکشد اما مثل روغن زیتون و سس مایونز، راه تنفسی شپش ها را بسته و آن ها را از بین میبرد. گفته میشود مایع ظرف شویی در شستشوی چربی مو و مایع چسبناکی که تخم شپش را به ریشه مو میچسباند نیز موثر است.

۱۵٫ سرکه سیب

برخی از مردم اعتقاد دارند سرکه سیب میتواند مایع چسبناکی که تخم شپش را به ریشه مو میچسباند از بین ببرد. گفته میشود اگر پس از استفاده از یک داروی شپش کش، سرکه سیب به مو های خود بزنید، باعث میشود شانه کردن مو ها راحت تر شده و تخم های شپش ها راحت تر کنده شوند.

۱۶٫ تمیز کردن خانه

در زمان های نه چندان دور تصور میشد که تمیز کردن خانه میتواند شپش ها را از محیط پاک کرده و باعث از بین رفتن آن ها میشود اما امروزه مشخص شده است که شپش ها خارج از محیط مو و پوست سر بیش از یک یا دو روز نمیتوانند دوام بیاورند. بنابراین اگر شپش سر دارید نیازی نیست که تمام خانه را ضد عفونی بکنید. شپش سر تنها مربوط بهداشت سر است و ارتباطی با جای دیگری ندارد.

برای رعایت بهداشت عمومی و جلوگیری از انتقال شپش به افراد دیگر خانواده، ابزاری که با افراد مبتلا در تماس بوده مثل رخت خواب، کلاه، شال، حوله و… را با آب داغ شسته و در یک محیط داغ خشک کنید.

شانه ها را نیز در آب کف بسیار داغ (جوش) غوطه ور کنید. همچنین باید کف خانه، روبالشتی ها، مبل ها و صندلی های ماشین را نیز بخوبی تمیز کنید. اسباب بازی ها و عروسک ها را نیز به مدت ۲ هفته در کیسه های پلاستیکی که هیچگونه محفظه عبور هوا نداشته باشند قرار دهید.

۱۷٫ خدمات مبارزه با شپش

شرکت هایی وجود دارند که در زمینه کشتن شپش ها خدمات بسیار خوبی ارائه میکنند. شما میتوانید براحتی یکی از این شرکت ها را استخدام کنید تا محل زندگیتان را بطور کامل از هرگونه شپش و یا عوامل آلوده کننده دیگر بطور کامل پاک کند.

۱۸٫ پیشگیری از شپش

در ابتدا باید بدانید که حتی اگر سر و مو های خود را بخوبی تمیز کنید و بشویید تضمینی وجود ندارد که به شپش دچار نشوید. برای شپش ها مو های تمیز و مو های کثیف هیچ فرقی نمیکند. بهترین روش جلوگیری از شپش اجتناب از تماس مو ها و سرتان با مو های دیگران است. اگر مو های بلندی دارید سعی کنید آن ها را به گونه ببندید که خیلی آزاد نباشد. همچنین از شانه، مسواک، سنجاق سر، کلاه، شال و یا بالشت دیگران استفاده نکنید و وسایل شخصی خود را نیز به کسی ندهید.

توصیه میشود چند قطره روغن طبیعی (مثل روغن چای) به محصولات مراقبت از موی خود اضافه کنید تا از رشد عوامل بیماری زا جلوگیری بشود.

۱۹٫ دستگاه شپش کش

این دستگاه ها شبیه به جارو برقی هستند و یک سری شبیه به شانه دارند. دستگاه شپش کش هوای داغ را به ریشه مو ها میدمد و بدین وسیله شپش ها و تخم هایشان را میکشد. این دستگاه معمولا در مطب پزشک ها قرار داشته و کاملا بدون خطر است. یک بار استفاده از این دستگاه حدود نیم ساعت طول میکشد.

البته وسایل برقی دیگری برای کشتن شپش ها نیز وجود دارد. (مثل شانه الکتریکی ضد شپش)

۲۰٫ داروی مالاتیون

این دارو حشره کش میتواند شپش های بالغ و برخی از تخم های آن ها را بکشد اما قابل اشتعال است و میتواند باعث سوختگی درجه ۲ بشود و برای کودکان زیر ۶ سال نیز مناسب نمیباشد.

مالاتیون را به موها (موهای خشک) خشک بمالید و پس از ۸ تا ۱۲ ساعت آن را با جریان هوا خشک کنید. مالاتیون هرگز نباید با گرما (هوای گرم و یا هر منبع گرمازای دیگر) در تماس باشد. پس از خشک شدن دارو، موهای خود را با آب و شامپو در سینک بشویید (توجه شود که در این مرحله نمیتوانید مو ها را در حمام بشویید چراکه ابتدا باید شانه کنید) اگر همچنان شپش دارید، همین مراحل را ۷ تا ۹ روز بعد مجددا انجام دهید.

۲۱٫ شامپو لیندان

شامپو لیندان حاوی نوعی سم است (neurotoxin) که میتواند شپش ها و تخم هایشان را بکشد. استفاده بیش از حد و یا نادرست از این ماده میتواند عوارض جانبی شدید و حتی مرگ را بدنبال داشته باشد و حتی اگر بدرستی هم استفاده شود ممکن است باعث تشنج گردد.

امروزه این شامپو دیگر تجویز نمیشود و کودکان، سالمندان و افرادی که کمتر از ۵۵ کیلو وزن دارند به هیچ وجه نباید از آن استفاده کنند. این روش درمانی بصورت خیلی نادر و تنها برای افرادی تجویز میشود که راه های دیگر برای آن ها موثر نبوده است. در چنین شرایطی نیز باید دقیقا طبق دستور پزشک عمل کرد.

علت کچلی ریش چیست ؟ درمان ریزش سکه ای ریش آقایان +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  علت کچلی ریش چیست ؟ درمان ریزش سکه ای ریش آقایان +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

علت کچلی ریش چیست ؟ درمان ریزش سکه ای ریش آقایان

کچلی ریش چیست

کچلی ریش اصطلاحی پزشکی برای آلودگی قارچی مو و پوست در قسمت ریش‌دار صورت است. این قارچ پوستی قسمت پایین صورت را آلوده می‌کند و ممکن است تا گردن هم گسترش پیدا کند. آلودگی قارچی پوست صورت را کچلی صورت هم می‌نامند. درواقع این اصطلاحات پزشکی تا حدودی با یکدیگر مشترک هستند. بااین‌حال کچلی ریش دقیقاً به آلودگی قارچی در قسمت ریش‌دار در مردها به‌ویژه افراد بزرگسال و بالغ اشاره می‌کند. کچلی ریش یک بیماری پوستی نادر است.

اگرچه کچلی ریش در سرتاسر دنیادیده شده اما با روش‌های بهداشتی مدرن به حداقل پراکندگی خود رسیده است. کچلی ریش را نباید با فولیکولیت (عفونت ریشه مو) اشتباه گرفت زیرا فولیکولیت بر روی قارچ ریش قرار می‌گیرد و روی آن زندگی می‌کند پس این دو حالت عفونی دارای شرایط مجزا هستند.

divider

دلیل کچلی ریش چیست ؟

این نوع کچلی بیشتر در نواحی روستایی مشاهده شده و عوامل ایجاد کننده آن معمولا از حیوانات کسب می شوند بنابراین عوامل این بیماری بیشتر درماتوفیت های حیوان دوست هستند.

کچلی ریش بیشتر به وسیله ترایکوفیتون منتاگروفایتیس و ترایکوفیتون وروکوزوم ایجاد می شود که هر دوی آنها ممکن است از گاو کسب شود. ترایکوفیتون منتاگروفایتیس از اسب و سگ نیز به انسان منتقل میگردد و میکروسپوروم کانیس یک عامل غیر شایع کچلی ریش است ترایکوفایتون روبروم عامل غیر شایع کچلی ریش است و در مواردی که عفونت به وسیله آن ایجاد می شود ممکن است از جای دیگر بدن و یا از طریق وسایل غیربهداشتی سلمانی منتقل شده باشد.

علائم کچلی ریش چیست ؟

در برخی از موارد خفیف کچلی ریش علائمی ندارد. گاهی هم بدون هیچ دانه‌ی مشخصی تنها احساس خارش وجود دارد. اگرچه واژه‌ی ریش در آن به‌کاربرده شده اما کچلی ریش ممکن است ناحیه‌ی سبیل را هم موردتوجه قرار دهد. کچلی ریش بیشتر در روی چانه و گردن دیده‌شده و از آنجا گسترش پیدا می‌کند. به عفونت‌های درماتوفیت با عنوان کرم حلقه‌دار هم اشاره می‌کنند زیرا این باکتری باعث ایجاد زخم‌های حلقه مانند قرمز می‌شود. بااین‌حال این زخم‌ها همیشه به این شکل نیستند.

زخم‌های پوستی کچلی ریش از لحاظ ویژگی ظاهری به دودسته‌ی برافروخته و غیر برافروخته تقسیم می‌شوند.

  • ۱٫ برافروخته: زخم‌های برافروخته معمولاً قرمز هستند و پوست متورم شده و دانه‌های کوچکی در روی پوست هستند که از خود موادی تراوش می‌کنند. ممکن است احساس درد هم وجود داشته باشد.

 

  • ۲٫ غیر برافروخته: در مورد غیر برافروخته، تورم و قرمزی کمتری وجود دارد و معمولاً دانه‌ای هم دیده نمی‌شود. از دست دادن مو در قسمت‌های آلوده و خارش پوست که ممکن است شدت آن متفاوت باشد رایج است. ممکن است نواحی پر مو هنگام ابتلا به قارچ بیماری کریون (آبسه‌های ملتهب چرکی با ترشحات زردرنگ) را به وجود بیاورند.

 

این بیماری بیشتر در کچلی ریش و کچلی سر شایع است. چنانچه از ظاهر آن انتظار می‌رود دردناک باشد ولی کریون معمولاً همراه با درد و خارش نیست.

 

 

پیشگیری از کچلی ریش

اگرچه این بیماری امروزه رایج نیست اما هنوز در بخش‌هایی از دنیا بیماری شایعی محسوب می‌شود. برخی از اقدامات پیشگیرانه عبارت‌اند از:

برای اصلاح صورت همیشه از یک تیغ تمیز استفاده کنید. هرگز از تیغ مشترک استفاده نکنید و مطمئن شوید که آرایشگر هنگام اصلاح صورتتان از تیغ جدید استفاده می‌کند.
مراقب باشید وسایل شخصی خود مانند حوله را با فردی که مبتلابه کچلی ریش است به اشتراک نگذارید. این بیماری می‌تواند منتقل شود به‌ویژه پس از اصلاح صورت که برش‌های کوچک تیغ راه را برای ورود قارچ‌ها باز می‌کند.

موهای صورتتان را با تیغ تمیز کنید. به خاطر داشته باشید که از تیغ تمیز استفاده کنید. تمیز کردن صورت با هر روش دیگر احتمال ابتلا به کچلی ریش را افزایش می‌دهد.

پس از دست زدن به حیوانات دست‌های خود را به‌طور کامل بشویید. به‌ویژه آن‌هایی که مستعد به این بیماری هستند باید بیشتر مراقب باشند.

از درمان کامل عفونت‌های قارچی در قسمت‌های دیگر بدن مانند پوست سر ،کشاله‌ی ران و پاها اطمینان حاصل کنید تا از انتقال بیماری از این قسمت‌ها به‌صورت جلوگیری شود.

 

درمان کچلی ریش

کچلی ریش و کچلی سر هر دو به روشی مشابه درمان می‌شوند. در این کار باید موهای محل موردنظر را تراشید و از ضد قارچ موضعی بر روی آن استفاده کرد. اگرچه عوامل موضعی برای اکثر عفونت‌های درماتوفیت از نوع خفیف تا متوسط کاربرد دارد ولی برای مورد قارچ ریش عوامل ضد قارچی دهانی هم لازم است. داروهای ضد قارچ شامل این موارد هستند:

  • فلوکونازول
  • گریزئوفولوین
  • ایتراکونازول
  • تربینافین

این داروها باید به مدت ۴ تا ۶ هفته استفاده شوند تا بیماری به‌طور کامل از بین برود. برای جلوگیری از بازگشت بیماری باید اقدامات پیشگیرانه‌ای را انجام داد. برخی اوقات قبل از درمان بیماری قارچ باید اقدامات ضد باکتریایی و آنتی‌بیوتیکی انجام داد. انجام این کار به‌ویژه قبل از اصلاح موهای باقی‌مانده مهم است. اصلاح مو در محل بیماری کریون مشکل است و باعث آسیب به پوست و حتی باقی ماندن جای زخم‌ها برای مدت طولانی می‌شود.

علت کچلی ریش چیست ؟ درمان ریزش سکه ای ریش آقایان

درد پاشنه پا و خار پاشنه از چیست و چگونه درمان می شود + فیلم +جزئیات کامل و عکس

در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد  درد پاشنه پا و خار پاشنه از چیست و چگونه درمان می شود + فیلم +جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.

درد پاشنه پا و خار پاشنه از چیست و چگونه درمان می شود + فیلم

درد پاشنه ی پا امروزه گریبانگیر عده زیادی از مردم دنیا است. فرقی ندارد چه سن و سالی داشته باشید , چون درد پاشنه پا از کودکان تا بزرگسالان را شامل می شود و از نظر پزشکی و ارتوپدی علت های مختلفی دارد. درد پاشنه ی پا، معمولا یک مشکل شایع در میان ورزشکاران و همچنین دیگر افراد است که ممکن است به دلایل زیادی از جمله خار پاشنه به وجود آید

 

ما در این مقاله قصد داریم به علت های مختلف درد پاشنه پا و روشهای درمان و پیشگیری آن بپردازیم

مقدمه آشنایی با درد پاشنه

درد پاشنه پا عارضه‌ای شایع است و افراد زیادی به خاطر این مشکل به پزشک مراجعه می‌کنند.

درد پاشنه در ناحیه کف پا و ناحیه پاشنه حس می‌شود. بسیاری از مردم این بیماری را با خار پاشنه اشتباه می‌گیرند در حالی که زمانی که کارهای تشخیصی انجام می‌شود تکه استخوانی که آن را خار پاشنه می‌نامیم، دیده نمی‌شود.

مطلب پیشنهادی

مانتو‌های زنانه با تخفیف‌های باور نکردنی / به مدت محدود

مانتو‌های زنانه با تخفیف‌های باور نکردنی / به مدت محدود

در این عارضه محل درد درست در محل اتصال غلاف کف‌پایی است. معمولا برای این دردها دو دلیل ذکر می‌شود. دلیل اول کشش غلاف کف پایی در اثر حرکات و بالا و پایین رفتن است و دلیل دیگر تحت فشار قرار گرفتن عصبی است که در آن ناحیه قرار دارد ولی در بسیاری از موارد دلیل ناشناخته است.

علایم این عارضه به صورت درد پاشنه در هنگام بیدار شدن از خواب در ابتدای صبح و حرکت است که در هنگام حرکت پس از نیم ساعت این دردها از بین می‌روند.

این بیماری به وزن یا جنس افراد مربوط نیست ولی اگر خانمی بالای ۴۵ سال باشد و وزن زیادی داشته باشد و درد پاشنه نیز در هر دو پا حس شود مشکوک به روماتیسم است و باید به پزشک مراجعه کنند. در آقایان بین ۲۵ تا ۴۵ سال نیز می‌تواند به علت بیماری ستون مهره‌های چوب خیزرانی ایجاد شده باشد.

برای درمان این بیماری اگر علل خاصی وجود داشته باشد باید رفع شود و درغیر این صورت یک کفی برای بیمار استفاده می‌شود که کف پا گذاشته شده و از درد می‌کاهد. برای برخی بیماران نیز از کورتون‌درمانی استفاده می‌شود و با تزریق یک آمپول، فرد پس از دو هفته دیگر دردی حس نخواهد کرد. از دستگاه ” شوک‌ویو” هم می‌توان استفاده کرد.

معمولا این عارضه اصلا به جراحی نیاز ندارد، گفت: این عارضه شایع است و در بسیاری از افراد که بر پزشکان مراجعه می‌کنند، دیده می‌شود.

پاشنه پا در هنگام راه رفتن و ایستادن فشار بسیاری را تحمل می کند، همچنین در هنگام دویدن فشاری چند برابر وزن بدن بر پاشنه پا وارد می شود از این رو درد پاشنه پا می تواند نشانه ی آسیب های جدی بافت ، استخوان یا تاندون های متصل به پاشنه پا باشد.

در حالی که درمان درد پاشنه پا به سادگی با روش های غیر جراحی امکان پذیر است ، اکثر افراد این درد را نادیده می گیرند و در نتیجه با فشار آوردن بر پاشنه پا، آسیب وارد شده پیشرفت کرده و منجر به مشکلات جدی خواهد شد.

توجه به علائم درد پاشنه پا و مراجعه به موقع به پزشک متخصص مهمترین اقدام در درمان موفقیت آمیز درد پاشنه پا می باشد .

درد پاشنه پا و خار پاشنه چیست و چگونه درمان می شود ؟

درد پاشنه پا معمولا به آرامی و بدون وجود هیچ گونه صدمه در ناحیه آسیب دیده، به وجود می آید. پوشیدن کفش های تخت مانند صندل، می تواند درد را تحریک کند. کفش های تخت ممکن است فاسیای کف پا را بیش از اندازه کشیده و باعث التهاب و تورم و درد کف پا گردند.

در بیشتر موارد، درد در زیر پا و در جلوی پاشنه احساس می گردد و گاهی اوقات با سوزش کف پا همراه است.

شروع درد پاشنه پا بعد از خواب و یا استراحت

شروع درد بعد از استراحت . علائم درد پاشنه پا پس از بیرون آمدن از تخت خواب در صبح و یا پس از یک دوره استراحت در طول روز، شدید تر خواهند بود. درد پاشنه پا بعد از بیدار شدن از خواب یکی از مهمترین نشانه های بیماری درد پاشنه است.

پس از کمی فعالیت، علائم رو به کاهش می گذارند ولی با نزدیک شده به پایان روز، بد تر می شوند.

علائم خار پاشنه، معمولاً صبح هنگام به این دلیل تشدید می‌شود که آرنگ کف پا غالباً در طول شب سفت می‌شود. در واقع نشانه اصلی التهاب آرنگ کف پا دردی است که با برداشتن نخستین گام‌ها پس از برخاستن از خواب در جلو و زیر پاشنه بروز می‌یابد.

  • درد و سفتی کف پا نزدیک پاشنه پا
  • کف پا ممکن است دارای درد مبهم و یا سوزش باشد.
  • احساس وجود چاقو در پاشنه پا
  • احساس درد شدید در پاشنه پا در اول صبح بعد از خواب
  • ممکن است درد به آرامی و با گذشت زمان بدتر شود.
  • درد هنگام پیاده روی
  • احساس درد در پاشنه پا چپ یا راست. به عبارتی هر ۲ پاشنه پا همزمان درد نمی کند

 

درد پاشنه به هنگام بیدار شدن از خواب

 

تشخیص بیماری

پزشک معاینه بدنی انجام می دهد و با این معاینه مشخص می شود که:

  • کف پا درد دارد یا نه.
  • کف پا صاف است و یا قوس زیادی دارد.
  • ورم و قرمزی خفیف در پا وجود دارد یا نه.
  • سفتی قوس کف پا وجود دارد یا نه.
  • عکسبرداری با اشعه X ممکن است برای رد سایر مشکلات مفید باشد.

یک متخصص بیماری های پا، معاینه ی فیزیکی انجام داده و از بیمار سوالاتی در مورد درد می پرسد. او همچنین سوالاتی در مورد میزان پیاده روی و یا ایستادن در روز، نوع کفش استفاده شده و جزئیات سابقه ی پزشکی بیمار می پرسد. معمولا با همین اطلاعات می توان به تشخیص رسید.بعضا، آزمایش های تشخیصی بیشتری مورد نیاز است، مانند آزمایش خون و یا تصویر برداری.

تشخیص معمولا بالینی و از طریق معاینه است اما ممکن است در مواردی نیاز به انجام رادیوگرافی،یا آزمایشات هدایت عصبی باشد. اگر پس از سه ماه درمان مشکل برطرف نشود در مواردی سونوگرافی ویا‌ام. آر. آی ممکن است درخواست شوند.

بعضا، آزمایش های تشخیصی بیشتری مورد نیاز است، مانند آزمایش خون و یا تصویر برداری.

پس از آنکه علائم مچ پایتان را توضیح دادید، پزشک از شما خواهد خواست جزئیات بیشتری را در مورد درد، تاریخچه پزشکی و سبک زندگی‌تان در اختیار او قرار دهید.

معاینه پزشک شامل موارد زیر خواهد بود:

ارزیابی راه رفتن: پزشک از شما خواهد خواست که پا برهنه بایستید و راه بروید تا بتواند حرکت مچ‌ پایتان را در حال راه رفتن ارزیابی کند.

بررسی مچ پاها: پزشک مچ پاهایتان را از لحاظ هرگونه تفاوتی با یکدیگر مقایسه می‌کند. سپس او مچ پای دردناکتان را از لحاظ وجود هرگونه نشانه‌ای از حساسیت به لمس، تورم، تغییر رنگ، ضعف عضله و کاهش دامنه حرکت بررسی می‌کند.

معاینه عصبی: اعصاب و عضلات از طریق چک کردن قدرت، حساسیت و رفلکس‌ها، ارزیابی می‌شوند.

ممکن است که پزشک علاوه بر معاینه شما کفش‌هایتان را نیز بررسی کند. وجود نشانه‌هایی از ساییدگی‌های بیش از حد در بعضی بخش‌های به خصوص از کفش اطلاعات باارزشی را در مورد مشکلات راه رفتن و هرگونه ضعف در هم‌ترازی استخوان‌ها برای پزشک فراهم می‌کند. بسته به نتایج معاینه فیزیکی، ممکن است به عکس رادیولوژی یا سایر تست‌های تشخیصی برای درد پاشنه پا نیاز داشته باشید.

 

معاینه پزشک برای درمان خار پاشنه

 

علل و دلایل درد پاشنه

درد پاشنه معمولا با یک جراحت مثل پیچ خوردگی یا زمین خوردن به وجود نمی آید، بلکه نتیجه ی ضربه خوردن و فشار مکرر به پاشنه است.

شایع ترین علت درد پاشنه پا عبارت اند از:

بیماری فاسئیت پلانتار Plantar fasciitis . فاسئیت پلانتار بیماری بسیار شایعی است بطوریکه حدس زده میشود حدود ده درصد از افراد به نوعی در طول زندگی خود درگیر این بیماری میشوند. این بیماری بر اثر التهاب فاشیای پلانتار بوجود میاید.

 

فاسئیت پلانتار Plantar fasciitis چیست

 

فاسئیت پلانتار (التهاب نیام کف پا). فاسیا (نیام) کف پا یک رباط محکم بوده که از استخوان پاشنه تا نوک پا کشیده شده است. با کشیده شدن فاسیای کف پا، بافت نرم آن به خصوص در ناحیه ی اتصال به استخوان پاشنه، دچار التهاب می شود. بعضا ممکن است که این مشکل در وسط پا اتفاق بیافتد که در این صورت بیمار به خصوص پس از استراحت های طولانی مدت، در زیر پای خود احساس درد می کند. برخی بیماران گرفتگی عضله ی توأم را نیز به دلیل سفت شدن تاندون آشیل، تجربه می کنند.

برای آشنایی بیشتر با بیماری فاسئیت پلانتار یا التهاب در ناحیه ی پشت پاشنه ویدئو زیر را مشاهده کنید

 

 

بورسیت پاشنه :

التهاب در ناحیه ی پشت پاشنه، در بورس (کیسه ی لیفی پر از مایع) می تواند به دلیل پریدن نادرست یا محکم به روی پاشنه ی پا، و یا فشار ناشی از کفش نامناسب ایجاد شود. درد معمولا در عمق پاشنه و یا در پشت آن احساس می گردد. بعضا ممکن است تاندون آسیل متورم شود. این درد معمولا در طی روز افزایش می یابد.

برآمدگی های غیر عادی پاشنه در نوجوانان رایج است. استخوان پاشنه هنوز به طور کامل بالغ نشده و سایش زیادی هم دارد بنابراین استخوان بیشتری ساخته می شود. در افراد مبتلا به صافی کف پا و یا خانم هایی که قبل از بلوغ استخوان، شروع به پوشیدن کفش های پاشنه بلند می کنند، شایع است.

سندرم تونل تارسال عبارت است از تحت فشار قرار گرفتن یک عصب بزرگ در پشت پا. این یک نوع آسیب عصبی ناشی از فشار است که می تواند در کف یا مچ پا اتفاق بیافتد.

التهاب مزمن پاشنه ی پا یا به علت نازک شدن بافت پاشنه و یا به دلیل برداشتن قدم های سنگین ایجاد می شود.

شکستگی در اثر فشار به علت فشار مکرر ناشی از تمرینات شدید، ورزش و یا کار سنگین ایجاد می شود. دونده ها به طور خاص در خطر شکستگی استخوان های پا در اثر فشار قرار دارند. همچنین ممکن است این عارضه به دلیل پوکی استخوان ایجاد شود.

بیماری سیور (آپوفیز استخوان پاشنه) شایع ترین علت درد پاشنه پا در میان ورزشکاران نوجوان و خردسال می باشد که به علت استفاده ی بیش از حد و ایجاد تعداد زیادی میکروتروما ( پارگی کوچک) در صفحات رشد استخوان پاشنه، به وجود می آید. این عارضه در میان کودکان ۷ تا ۱۵ سال بیشترین شیوع را دارد.

 

التهاب تاندون آشیل

التهاب تاندون آشیل

 

در برخی مواقع تاندون آشیل به دلیل پارگی های میکروسکوپی که نمی توانند خود را به خوبی ترمیم کنند، دچار اشکال در عملکرد می شود. این پارگی های میکروسکوپی به دلیل وارد شدن فشار بیش از حد تحمل به تاندون ایجاد شده و سرانجام تاندون ضخیم و ضعیف تر شده و دردناک می گردد. عارضه ی مزمن التهاب تاندون آشیل باعث تخریب تدریجی تاندون آشیل می شود.

درد پاشنه پا همچنین ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

گسیختگی تاندون آشیل : تاندون پشت مچ پا، پاره شود.

کیست استخوانی : یک کیست (حفره) حاوی مایع در درون استخوان.

مشکلات راه رفتن و عاملی برای ایجاد درد در ناحیه پاشنه پا :

حالت غلط بدن به هنگام راه رفتن یا دویدن.

سفت بودن عضلات پشت ساق پا یا سفت بودن تاندون آشیل:

موجب میشوند فرد نتواند به راحتی پشت پایش را به بالا ببرد. چرخش کف پا به خارج یا پرونیشن Pronation و در نتیجه افزایش فشار به فاشیا

چاقی قوس کف پای زیاد یا کم (صافی کف پا)

ضربات مکرر به کف پا:

فعالیت های ورزشی که در آن پاشنه پا بطور مکرر به زمین کوبیده میشود.فعالیت بدنی جدید یا افزایش شدت فعالیت بدنی که در قبل هم داشته ایم راه رفتن روی زمین سخت یا ناهموار

کفش نامناسب:

افزایش سن و تغییر یافتن جنس بافت فاشیای پلانتار

 

خار پاشنه

 

خار پاشنه

 

درمان محافظه‌کارانه برای این عارضه شامل استفاده از تکیه‌گاه‌های کفش(یک بالا برنده پاشنه یا یک ضربه‌گیر حلقه‌ای پاشنه) و تعداد محدودی تزریقات موضعی کورتیواستروئید (معمولاً تا سه بار در سال) است. در اینجا نیز، مانند فاسئیت پلانتار، عمل جراحی آخرین گزینه است.

آپوفیزیت کالکانه: این عارضه معمولاً بعد از مدتی خودبه‌خود رفع می‌شود. درمان محافظه‌کارانه‌ای که می‌توان در طول این مدت انجام داد عبارت است از استراحت و استفاده از ضربه‌گیر‌ها و پدهای پاشنه.

ضربه کفش پاشنه بلند: درمان این عارضه شبیه درمان بورسیت و خار پاشنه است. در موارد نادر، نیاز می‌شود که زائده استخوانی با استفاده از عمل جراحی برداشته شود.

کبودی‌های موضعی: با استفاده از کیسه یخ در چند دقیقه اول بعد از آسیب‌دیدگی می‌توان کبودی‌های پاشنه پا را درمان کرد.

تاندونیت آشیل: با استراحت، داروهای ضدالتهاب و فیزیوتراپی می‌توان این عارضه را به روش محافظه‌کارانه درمان کرد.

گیر افتادن عصب: اگر پیچ خوردگی، شکستگی یا سایر آسیب‌ها باعث گیر افتادن یک عصب شدند، باید ابتدا این علت‌های زمینه‌ای درمان شوند. در موارد نادر، برای آزاد کردن عصب گیر افتاده به عمل جراحی نیاز خواهد بود.

 

سندرم تونل تارس:

یکی از عصب‌های پا از زیر عناصری عبور می‌کند که برخی اوقات ممکن است تحت فشار عناصر اطراف خود قرار گیرد. در این صورت درد، بی‌حسی و احساس سوزش در قسمت داخلی پا، مچ یا حتی ساق پا روی می‌دهد. این علائم در یک محل خاص احساس نمی‌شود و شب‌ها بد‌تر می‌شود. این مشکل ممکن است با دیابت، کم کاری تیروئید، التهاب مفاصل و اختلالات آناتومیک پا مانند کف پای صاف مرتبط باشد. تزریق استروئید در کنار درمان عامل زمینه‌ای می‌تواند کمکم کننده باشد.

 

خلاصه علت های ایجاد درد پاشنه پا

  • سن بالای ۴۰ سال
  • اضافه وزن
  • بی‌تحرک بودن فرد
  • کاهش حرکات رو به بالای مچ پا (دورسی فلکشن)
  • راه رفتن مکرر روی سطوح سخت بدون کفش مناسب
  • را رفتن نادرست و غلط به هنگام پیاده روی
  • التهاب در تاندون آشیل
  • پوشیدن کفش تخت و نا مناسب ( کفش های غیر استاندارد )

شواهد کافی مبنی بر ارتباط شغل با التهاب بافت همبند کف پا (فاشئیت پلنتار) وجود ندارد و نمی‌توان آن را یک آسیب شغلی دانست.

 

مکانیسم آسیب دیدگی درد های ناحیه پاشنه پا چگونه است؟

  • وارد شدن مکرر نیروی کششی و فشاری به قوس کف پا.
  • اختلال آناتومی کف پا که نیروی زیادی را به این ناحیه وارد کند مانند کف پای صاف.
  • وجود دوره‌هایی از آسیب دیدگی و بهبود این ناحیه.
  • سپس در اثر آسیب واسطه‌های شیمیایی التهابی آزاد می‌شوند که درد ایجاد می‌کنند.
  • در برخی موارد کف پای صاف ممکن است در مواردی در این ناحیه به صورت خودبخود دچار پارگی شود.
  • در اثر التهاب بافت آسیب دیده به صورت بافت همبند (اسکار) ترمیم می‌شود و آهکی شدن بافتی (کلسیفیکاسیون) ایجاد می‌شود که دردناک خواهد بود.

 

درمان درد پاشنه پا و خار پاشنه چگونه است

درمان فاسئیت پلانتار :

اکثریت قریب به اتفاق بیماران مبتلا به درد پاشنه پا به وسیله ی درمان های کنسرواتیو (طراحی شده برای پرهیز از عمل جراحی یا آزمایشات خطرناک پزشکی) در عرض چند ماه بهبود پیدا می کنند.

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) دارو هایی با خاصیت ضد درد و تب بر می باشند. همچنین در دوز های بالا تر خاصیت ضد التهابی دارند. غیر استروئیدی بودن، این دارو ها را از دیگر دارو های ضد التهاب متمایز می کند. NSAID ها مخدر نبوده (القای بی حسی نمی کنند) و می توانند در کاهش التهاب و درمان درد کف پا برای بیماران مبتلا به فاسئیت پلانتار، مفید باشند.

کورتیکواستروئید ها :

ممکن است یک محلول کورتیکواستروئید را روی پوست مالیده و از یک جریان ضعیف برق برای کمک به جذب آن استفاده شود و یا آن را به طور مستقیم به بدن تزریق کنند. اگرچه، تزریقات متعدد ممکن است باعث ضعیف شدن فاسیای کف پا شده که خطر پارگی یا تحلیل رفتن بافت چربی روی استخوان پاشنه را افزایش می دهد. برخی از پزشکان ممکن است از فراصوت به منظور مطمئن شدن از تزریق در محل صحیح، استفاده کنند.
کورتیکواستروئید ها معمولا زمانی توصیه می شوند که NSAID ها کار ساز نبوده باشند.

فیزیوتراپی :

 

یک فیزیوتراپیست دارای صلاحیت، می تواند به بیمار تمریناتی را آموزش داده که باعث کشیده شدن فاسیای کف پا و تاندون آشیل و همچنین تقویت عضلات تحتانی پا شده و ثبات و پایداری مچ و پاشنه ی پا را افزایش دهد. همچنین به بیمار نحوه ی باند پیچی کردن ورزشی به منظور افزایش پشتیبانی بهتر از کف پا، آموزش داده می شود.

 

درد پاشنه عصب آشیل

 

اسپلینت شبانه :

این اسپیلنت ها پشت ساق و کف پا را در بر گرفته و فاسیای کف پا و تاندون آشیل را در حالت کشیده نگه می دارد که این باعث بلند تر شدن آن ها می گردد. بیمار می بایست این قالب ها را در طول شب استفاده کند.

ارتز :

یک راه خوب برای درمان ریشه ای مشکل درد پاشنه پا ، تجویز وسایل ارتوتیک سفارشی است. کفی کفش و ارتوتیک ها (وسایل کمکی)، برای درمان مشکلات پا و همینطور در بر گرفتن قوس کف پا در طی دوره ی بهبودی، مناسب اند.

این وسایل درون کفش شما قرار داده شده و هر دو پای راست و چپ شما را در وضعیت طبیعی و مناسب قرار می دهند.

شاک ویو :

در شاک ویو تراپی امواج صوتی به نواحی آسیب دیده فرستاده می شوند تا فرایند بهبودی را تحریک و تسریع کنند. این نوع درمان تنها برای موارد مزمن که به درمان های کنسرواتیو پاسخ نداده اند، توصیه می شود.

درمان بورسیت پاشنه ی پا :

درمان کارآمد بسته به این است که پزشک بتواند بورسیت پاشنه را از فاسئیت پلانتار تشخیص دهد. بیمار ممکن است مجبور به استفاده از کفی های مخصوص در کفش و یا کفی پاشنه بشود تا حرکاتی که علت به وجود آمدن بورسیت اند را محدود کند. این روش درمان همراه با مقدار زیاد استراحت، معمولا اثر گذار است. در موارد حاد، ممکن است بیمار به تزریق استروئید نیاز داشته باشد

درمان برآمدگی های استخوان پاشنه ی پا : التهاب پشت پاشنه ی پا ممکن است با گذاشتن یخ، فشردن و یا تعویض کفش ها از بین برود. همچنین وسایل کمکی مانند پد های پاشنه و آشیل، می توانند به طور موقتی کمک کنند. همچنین ممکن است پزشک برای تسکین درد، کورتیزون تزریق کند. در موارد حاد، برآمدگی ها به وسیله ی عمل جراحی برداشته می شوند.

جراحی فاسیای کف پا :

در طی این عمل، فاسیای کف پا از استخوان پاشنه جدا می شود. این عمل تنها زمانی انجام می شود که هیچ راه دیگری وجود نداشته باشد.

 

استفاده از طب سوزنی (dry needling) در درمان خار پاشنه

درمان خار پاشنه با طب سوزنی

درمان درد پاشنه پا توسط طب سوزنی

روشهای مختلفی برای درمان خار پاشنه پیشنهاد می شود از جمله : استراحت، کاهش وزن، استفاده از پد پاشنه، ورزش کشش کف پا و …. که همگی می توانند بسیار موثر در درمان باشند. طب سوزنی می توان با مکانیسم های مختلفی سبب بهبود سریع کف پا شود از جمله تاثیر ضد التهابی موضعی، کاهش انقباض ساق پا و کشش فاسیای پا، بهبود خونرسانی موضعی و مخصوصا کاهش وزن بیمار که خود می تواند حرکت کلیدی در جلوگیری از برگشت بیماری باشد.

 

 

 

درد پاشنه پا و خار پاشنه از چیست و چگونه درمان می شود + فیلم

درمان خانگی درد پاشنه

در مواردی که درد پاشنه پا حاد نیست، مراقبت در منزل احتمالا برای از بین بردن درد پاشنه کافی است.

استراحت :

از دویدن یا ایستادن برای مدت طولانی و راه رفتن روی سطوح سخت، خودداری کنید. از فعالیت هایی که ممکن است به پاشنه فشار وارد کنند، بپرهیزید.

یخ :

یک کیسه یخ را به مدت ۱۵ دقیقه روی منطقه ی آسیب دیده قرار دهید. از تماس مستقیم یخ با پوست خودداری کنید.

 

درمان اولیه در منزل شامل متوقف کردن فعالیت های پای خود و گذاشتن یخ به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه سه یا چهار بار در روز برای کاهش تورم است. شما همچنین می توانید کاهش و یا تغییر در فعالیت های ورزشی خود را امتحان کنید. استفاده از حمایت های قوس در کفش خود و انجام تمرینات کششی نیز ممکن است به تسکین درد کمک کند.داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)، مانند ایبوپروفن (به عنوان مثال موترین یا آسپرین) و ناپروکسن اغلب برای کاهش التهاب در رباط استفاده می شود.

 

تزریق

اگر درمان خانگی و داروهای ضد التهابی درد را تسکین نمی دهد ، تزریق کورتیکواستروئید به طور مستقیم به بخش آسیب دیده از رباط می تواند کمک کننده باشد. دکتر شما می تواند این کار را در مطب خود انجام دهد. دکتر شما ممکن است از دستگاه سونوگرافی برای تعیین بهترین محل برای تزریق استفاده کند. استروئیدها همچنین می توانند بر روی پوست پاشنه و یا قوس پا مالیده شوند، و پس از آن یک جریان الکتریکی بدون درد به کار گرفته شود و به استروئید اجازه عبور از پوست شما به عضلات را بدهد.

 

ازن تراپی

بهبود آسیب دیدگی در بافت های بدن به وجود جریان خون در این بافت ها بستگی دارد. بافت های بدن برای بازسازی و احیا نیاز به ویتامین، مواد معدنی و اکسیژن نیاز دارند که باید توسط خون به این بافت ها منتقل شود. اکسیژن مهم ترین ماده برای ترمیم بافت ها است. وجود تورم و التهاب در ناحیه آسیب دیده موجب کاهش جریان خون،اکسیژن و مواد مغذی در این ناحیه می شود. عدم حضور اکسیژن موجب تجمع اسید لاکتیک و منجر به درد می شود. در روش اوزن درمانی، اوزون،دارو های ضد التهابی و ویتامین ها به ناحیه آسیب دیده تزریق می شود. این روش به ترتیب زیر عمل می کند:

با استفاده از بی حسی موضعی عصب ها بی حس می شوند.
مواد ضد التهابی موجب کاهش درد،تورم و التهاب و در نتیجه افزایش جریان خون می شوند.
با استفاده از ویتامین و مواد معدنی بافت ها تغذیه می شوند و به بازسازی آن ها کمک می شود.
اوزون که یک اکسیژن غیر فعال است پس از تزریق به بافت به صورت فعال در آمده و موجب اکسیژن رسانی به ناحیه آسیب دیده می شود.

تاثیر درمان یک تا سه روز پس از انجام تزریق آغاز می شود و و تا زمان دستیابی به بهبودی کامل هر یک تا دو هفته تکرار می شود. روند بهبودی در بیماران بسته به شدت آسیب متفاوت است، با این حال اکثر بیماران تنها به سه تا پنج جلسه درمان نیاز دارند. بر خلاف دیگر روش های تزریقی ، تزریق اوزون هیچ عوارض جانبی را برای بیماران به همراه ندارد و نتایج آن دائمی است.

فیزیوتراپی

بخش مهم و یکی از بهترین روش های درمان برای خارپاشنه است. این کار می تواند به کشش فاسیا پلانتار و تاندون آشیل کمک کند. یک پزشک فیزیوتراپی نیز می تواند به شما ورزش هایی برای تقویت ماهیچه های پایین پا، و کمک به ایجاد ثبات در پیاده روی شما و کاهش فشار در فاسیا پلانتار اموزش دهد. اگر درد ادامه دارد و روش دیگر برای شما کارامد نیستند، دکتر شما ممکن است درمان با امواج را توصیه کند. امواج صوتی پاشنه شما را برای بهبودی رباط تحریک می کنند. این درمان می تواند منجر به کبودی، تورم، درد، و بی حسی شود و هنوز ثابت نشده است به طور مداوم در تسکین علائم خار پاشنه پا موثر است.

بریس:اسپلینت شبانه یکی دیگر از راه های درمان خار پاشنه پا است که می تواند به کشش ساق پا و قوس پا کمک کند . اسپلینت های شبانه یک نوع بریس است که پای شما را در موقعیت خم قرار می دهد و فاسیا پلانتار و تاندون آشیل را در طول شب تحت کشش نگه می دارد. این می تواند از درد صبح و سختی جلوگیری می کند.

ارتز ویژه

ارتز ویژه پد یا کفی طبی کفش که برای شما ساخته می شود که با حمایت قوس، برای کفش شما ممکن است به کاهش برخی از درد ها کمک کند و باعث توزیع فشارشود و از صدمه بیشتر به فاسیا پلانتار جلوگیری می کند. قالب های بوتی ممکن است برای بی حرکت نگه داشتن پای شما و کاهش فشار مورد استفاده قرار بگیرد این چکمه ها مثل یک بوت اسکی به نظر می رسد ومی توانید برای حمام کردن آن را در آورید .

ماساژ با روغن

یکی از بهترین راه ها برای درمان خار پاشنه ماساژ با یک روغن گرم مانند (زیتون، سیاهدانه،کنجد،هسته قیسی،نارگیل،شترمرغ،کوهان شتر) می باشد.

 

ماساژ درمانی درد پاشنه

گرم نگه داشتن موضعی

پیشنهاد می شود برای درمان و رفع خار پاشنه تکه ای پشم در کفش خود و زیر پاشنه قرار دهید .پوشیدن جوراب پشمی و استفاده از کرسی در هوای سرد نیز در درمان درد خار پاشنه پا موثر است

حجامت

انجام دادن حجامت با کاهش التهاب در پاشنه تاثیر بسیاری در از بین رفتن بیماری خار پاشنه دارد در اکثر اوقات انجام دادن یک بار حجامت کافی است اما در صورت نیاز ممکن است تکرار شود محل انجام دادن حجامت می تواند در دو طرف تاندون آشیل (مخصوصا سمت داخل پا) باشد.

پرهیز از مصرف غذاهای سرد

خار پاشنه بیماری سرد است به همین علت اگر بیمار تا جایی که ممکن است از غذاهار گرم استفاده کند خار پاشنه سریعتر بهبود می یابد.برای مثال تداوم در مصرف سیر درد خار پاشنه را رفع خواهد کرد .

همچنین مصرف غذاهای سرد مانند لبنیات برای بیماری خار پاشنه مضر است

استفاده از کلسیم های طبیعی

با آنکه گفتیم که خار حاصل رسوب غیر طبیعی کلسیم در استخوان پاشنه است انتظار می رود که مصرف غذاهای حاوی کلسیم باعث تشدید بیماری می شود.اما جالب این است که مصرف خوراکی های حاوی کلسیم های طبیعی شدت بیماری را کاهش داده و آن را به آرامی درمان می کند

رژیم‌ غذایی‌ در درمان و بهبود درد خار پاشنه

جهت بهبود این عارضه رژیم‌ غذایی خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود، مگر اینکه‌ اضافه‌ وزن‌ داشته‌ باشید. در این‌ صورت‌، باید وزن‌ خود را کم‌ کنید تا از فشار وارده‌ به‌ کف‌ پا کم‌ شود.

جراحی برای درمان خار پاشنه

تنها در موارد که در آن درد بسیار شدید است استفاده می شود. عمل جراحی خارپاشنه پا را می توان تا حدی از استخوان پاشنه جدا کرد، اما در این حالت قوس پا ضعیف می شود و ممکن است عملکرد کلی پا از بین برود . روش دیگر جراحی شامل جراحی در طول ساق پا به نام برش عضله دیگاستریک است. اکثر مردم برای رفع درد نیازی به عمل جراحی ندارند. با این حال، درمان می تواند از چند ماه تا دو سال قبل از بهبود علائم طول بکشد.

بیمار در زمان بیماری باید از ورزش و ایستادن‌های طولانی اجتناب کند، ورزش می‌تواند باعث تشدید درد شود و بیمار در دوره درمان از ایستادن‌های طولانی و ورزش‌های سنگین باید دوری و با کم کردن اضافه وزن به بهبود بیماری کمک کند.

درمان‌های سنتی مانند بطری‌های پلاستیکی یخ زده، راه رفتن بر روی شیشه‌های خورد شده که داخل پارچه پیچیده شده‌اند و سطح ناصاف به لحاظ علمی ثابت شده نیستند و کمکی به درمان خارپاشنه پا نمی‌کند. درمان صحیح خار پاشنه پا می‌تواند از بروز مجدد آن پیشگیری کند، احتمال بازگشت خار پاشنه برای افراد چاق و افرادی که عوامل مستعد کننده را رعایت نمی‌کنند، وجود دارد.

 

کفش مناسب :

کفش اندازه ی پا که به خوبی پا را در بر بگیرد، بسیار مهم است. به خصوص ورزشکاران باید در انتخاب کفش مناسب برای تمرین یا رقابت، وسواس داشته باشند. کفش های ورزشی پس از مدت زمان معینی باید جایگزین شوند.

  • استفاده از گُوه و یا کفی پاشنه می تواند علائم را کاهش دهد.
  • مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب
  • ورزش های کششی پاشنه و پا. ورزش های کششی را موقعی که از خواب بیدار می شوید وبعد از مدتی نشستن و یا ایستادن، انجام دهید.
  • ماساژ درمانی
  • پوشیدن آتل شبانه
  • حداقل یک هفته استراحت
  • بر روی سطوح سفت راه نروید و ندوید.
  • پوشیدن کفش هایی با کف بالشتی به همراه کفی مناسب
  • کاهش وزن: وزن زیاد فشار زیادی را به فاشیای پلانتار وارد میکند. در این بیماری هر کیلوگرم کاهش وزن با ارزش است.

دارو

توصیه میشود بیمار بمدت ۸-۶ هفته از دارو های ضد التهابی مانند بروفن یا سلکوکسیب که موجب کاهش درد و التهاب میشوند استفاده کند.

کشش عضلات پشت ساق

 

کشش ساق پا

 

یکی از راه های درمان درد پاشنه پا نرمش و ورزش دادن عضلات پشت پا و تاندون آشیل است, به طرف یک دیوار بایستید. یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار میدهیم بطوریکه یک زانو کمی خم و و زانوی دیگر کاملاً صاف باشد. کف هر دو دست را هم به دیوار جلو تکیه میدهیم. سپس بدون اینکه محل کف پاها روی زمین را تغییر دهیم سعی میکنیم تنه خود را به دیوار نزدیک تر کنیم، زانوی خم شده را بیشتر خم کنیم تا در پایی که زانویش صاف است مچ پا بیشتر خم شود.

 

خلاصه ی درمان و پیشگیری از درد پاشنه ی پا

اگر قوزک پا، تاندون آشیل و عضلات ساق پا قابل انعطاف باشند، می توان از التهاب غلاف کف پا جلوگیری کرد.

وزنتان را در محدوده طبیعی حفظ کنید تا فشار کمتری بر غلاف کف پا وارد شود.

کفش هایی با پاشنه کم و یا در حد متوسط با قوس مناسب، خریداری کنید.

برای موفق شدن در درمان باید

درمان هر چه زودتر شروع شود نتیجه آن بهتر است پس به محض شروع علائم باید درمان را شروع کرد. اگر به درد بی توجه باشید و فکر کنید خود بخود خوب میشود درمان را دیر شروع میکنید و این موجب کاهش تاثیر درمان میشود

بهبودی و از بین رفتن درد ممکن است به چند هفته تا چند ماه زمان نیاز داشته باشد. صبر داشته باشید و درمان ها را ادامه دهید.

 

راه های پیشگیری از درد پاشنه و خار پاشنه

شما می‌توانید با حفظ یک وزن سالم، گرم کردن پیش از شرکت در فعالیت‌های ورزشی و پوشیدن کفش‌هایی که از قوس کف پا حمایت کرده و ضربه‌های وارده به پاشنه را می‌گیرند، از بروز درد پاشنه پا جلوگیری کنید.

اگر مستعد ابتلا به فاسئیت پلانتار هستید، انجام تمریناتی که تاندون آشیل (طناب پاشنه) و غلاف کف پا را تحت کشش قرار می‌دهند به جلوگیری از آسیب‌دیدگی مجدد این ناحیه کمک خواهد کرد. همچنین می‌توانید پس از انجام موفقیت آمیز فعالیت‌های ورزشی کف پایتان را با یخ ماساژ دهید. گاهی اوقات، تنها اقدامات مورد نیاز عبارت است از یک دوره کوتاهِ استراحت و تعویض کفش‌های مخصوص پیاده‌روی یا دویدن.

 

ویدئو های مرتبط با درمان درد و خار پاشنه

درمان خار پاشنه با تزریق گاز ازون
مشاوره رایگان تلفنی با دستیاران دکتر امیدظهور هر روز از ساعت ۱۴ تا ۱۵ ۰۹۱۲۸۴۴۴۹۹۰ دکتر امید ظهور

 

جداساز

درمان خار پاشنه توسط لیزر

 

 

نتیجه گیری

انواع خار پاشنه پا و درد های پاشنه پا ممکن است به دلایلی به وجود بیاید و باعث ایجاد عوارضی در افراد مبتلا به این بیماری شود که این افراد می توانند با راه ها ورش های درمانی مانند شوک ویو تراپی، مصرف دارو و دیگر روش هایی که در مورد آن ها توضیح داده شد خار پاشنه را درمان کنند و در صورتی که این روش ها برای درمان خار پاشنه موثر نباشد ممکن است عمل جراحی برای درمان خارپاشنه این افراد توصیه شود.